Pagina's

Tip

Met een klik op de foto wordt deze vergroot, met 2x klik zelfs bijna paginagroot!

zondag 9 mei 2010

Eerste Moederdag zonder moeder



Na het overlijden van papa ben je iedere dag een stukje gestorven en afgelopen najaar is het laatste stukje van je heen gegaan. In de voorafgaande periode was je iedere keer een stapje verder achteruit gegaan. Toch zag je dit zelf niet.

Ik ben erg dankbaar dat we vorige herfst nog met z’n allen naar Djerba zijn geweest. Met volle teugen heb je genoten. Daar heb ik me wel gerealiseerd dat zo’n uitstapje eigenlijk niet meer kon.

De laatste periode in je leven heb je als erg eenzaam ervaren. Zelf belde ik je iedere dag op en kwam eens per week langs. Wat was je trots op je eerste kleindochter, je zag er zelfs als je eigen dochter, wat was je boos als ik haar na een bezoekje weer mee naar huis nam.

Winkelen was je lust en je leven. De donderdag voor je val had je nog complete nieuwe wintergarderobe aangeschaft. Na afloop nog lekker lunchen in mijn winkeltje. Bij het naar huis brengen bedankte je ons uitgebreid voor de fijne dag, iets dat je anders eigenlijk nooit deed. Voor ons de laatste keer dat we echt contact gehad hebben. Hierna heb ik je alleen nog aan de telefoon gehad.

Je was al langere tijd niet meer de echte “oude” mama, maar je wilde van geen opgeven weten. Je bent blijven knokken tot het bittere eind in je eigen huis, waarmee je iedereen iedere keer weer versteld deed staan. Zelfs toen de artsen vertelden nu toch echt niets meer voor je te kunnen doen, gingen wij, jouw dochters, er stiekem nog steeds een beetje van uit dat je ons ook deze keer weer versteld zou doen staan. Het is deze keer echter anders gelopen. Een noodlottige val van de trap had nu toch echt anders beslist.

Ook al hebben wij er vrede mee dat je nu eindelijk rust hebt, het voelt voor mij erg wrang dat je dit op zo’n jonge leeftijd is en je ook je moeder nog achterlaat.

“Laat me niet alleen achter”, vroeg je me. Maar ik weet zeker dat papa op je wachtte en het vanaf hier van me heeft genomen.

Eindelijk rust mama, eindelijk weer samen met papa.

30 opmerkingen:

  1. Wat een verhaal Claudia! Mooi geschreven. Een moeilijke dag lijkt me, een dag met een traan en een lach want tenslotte ben je zelf ook moeder! Ik hoop dat je je zelf ook snel weer wat beter voelt en geniet van je mooie meiden!
    Ze hebben een hele lieve moeder! Sterkte!
    liefs, ERna

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oh meid, wat een emotioneel verhaal, maar ik herken er een heleboel in, bij ons was het andersom, eerst mijn moeder, toen mijn vader, maar de jaren wat hij alleen was, waren ook eenzaam, ondanks dat we dagelijks thuis kwamen, we gingen allemaal weer naar ons eigen gezin toe en hij bleef alleen in zijn huisje achter...
    Ik weet zeker dat jouw vader, je moeder heeft opgewacht, en waarschijnlijk wel meerdere fam. die al zijn overgegaan..
    het is beter zo, maar voor degene die achterblijven is het idd wrang, dat je geen thuisbasis meer hebt om op terug te vallen
    vandaag met Moederdag probeer ik voor mijn eigen kinderen er wat gezelligs van te maken, toch ga ik zo ook even naar het kerkhof, om even naar mijn mams te gaan, ze was anders gisteren ook nog jarig geweest...
    hele dubbele gevoelens allemaal
    sterkte meis !
    Lieve groetjes Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een enorm mooi eerbetoon op Moederdag!

    Heel veel sterkte, Liefs Magriet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi lieve Claudia, ik zit met een brok in mijn keel je verhaal te lezen. Wat een moeilijke dag zo'n eerste moederdag zonder je moeder.
    Een mooi eerbetoon aan haar.
    Lieve groet, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Pffffffffff,......lieve Claudia.ik ben er stil van !!!

    Dit zijn van die moeilijke dagen.......ontroerend verhaal..........moeilijk ..moeilijk.ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen..............heel veel sterkte !!!

    En gelukkig ben je zelf moeder...........en krijgt deze dag toch weer een ander sfeer ook ,want ik vind het maar dom moederdag.........maar daar kom je pas achter als je mensen mist.....want er gaat toch geen dag voorbij dat je niet aan je ouders denkt.............lieve groetjes Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  6. *KIPPENVEL*....................

    dikke kus!

    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Claudia,
    Het is niet makkelijk, zo'n gemis voel je iedere dag, dat kan niet anders.
    Veel sterkte hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi geschreven. Het gemis zal enorm zijn als zo'n dag als vandaag.

    Sterkte, Haikey

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hey Claudia,ooit komt er een dag voor mij dat ik hetzelfde zal voelen als jij en hopelijk kan ik het dan ook zo mooi neerschrijven als jij op moederdag...
    Geniet van jou eigen moederdag...
    Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Claudia, Zoo...slik.... ik val dr even stil van. Ondanks je eigen verdriet over je moeder hoop ik wel dat je kunt genieten van jou eigen moederdag. Het zal niet makkelijk voor je zijn vandaag. Groetje Rianne

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ben hier stil van Claudia. Ik heb beide ouders nog en daar ben ik zo dankbaar voor. Wat een moeilijke dag en niet alleen vandaag natuurlijk. Het gemis draag je elke dag met je mee. Veel sterkte en veel liefs van Ester

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve Claudia, wat triest dat je je moeder al moet missen. En zeker op deze dag is dat een dubbel gevoel, sterkte en toch een mooie dag gewenst, lieve groetjes Jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ja, die eerste moederdag zonder moeder, helaas weet ik het ook. En mis haar nog steeds. Maar als ze jong zijn, dan maakt het dat natuurlijk allemaal wel extra zwaar. En waarschijnlijk kijken al onze ouders [die zijn heengegaan] nu met trots op ons neer.

    lieve groet Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Claudia, ik weet hoe je je voelt. Maar vooral als het nog zo kort geleden is, doet het extra pijn, zo'n eerste moederdag. Zou willen zeggen dat het minder wordt, maar het gemis blijft. Dat weet je wel van je vader. Maar ik hoop dat je het een plaats mag geven en dat de pijn wat minder scherp wordt. Maar de mooie herinneringen, die blijven gelukkig altijd bij je en die mag je koesteren, juist op van die moeilijke dagen als vandaag.

    Sterkte!!
    Groetjes, Debby

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hoi Claudia, wat prachtig en ontroerend heb je dit stukje geschreven en ik heb er tranen van in mijn ogen. Ik kan me zo goed voorstellen dat je je moeder erg mist en er juist op dagen als deze nog eens extra mee geconfronteerd wordt.
    Vorige maand heeft mijn eigen moeder te horen gekregen dat ze kanker heeft en dat ze niets meer voor haar kunnen doen dus voor mij heeft deze dag ook een vreemde bijsmaak. Aan de ene kant wil ik het juist erg fijn maken voor haar en aan de andere kant het verdrietige gevoel en de gedachte: "zou dit de laatste keer zijn?"
    Dat jouw vader haar verwelkomt heeft aan de andere kant weet ik zeker en ik weet zeker dat mijn vader hetzelfde zal doen voor mijn moeder.
    liefs jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Heel herkenbaar...!

    Sterkte Claudia!

    Ilona

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Het gemis is op zo'n dag wel aanwezig en voor je oma zal het ook niet makkelijk zijn.

    Sterkte!

    Groet,
    Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ha Claudia, ik kom je het "adres "van Greet brengen....Pearls is de breedste zin van het woord! Groetjes
    Lynda
    http://belgianpearls.blogspot.com/

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Je hebt het erg goed beschreven en inderdaad het is heel aangrijpend op een dag als moederdag. Zelf heb ik mijn moeder drie jaar geleden in mei verloren. In plaats van bloemetjes af te geven en haar een bezoekje te brengen moeten we nu de bloemen naar het kerkhof brengen. Je beseft het pas echt als ze er niet meer is ....
    Liliane

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Slik ik moet er van huilen ...
    Mooi geschreven , vol liefde.
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ik weet precies hoe het voelt, het is goed zo, maar o wat een gemis. En wat heb je het mooi opgeschreven.
    Dikke kus

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ik ben er stil van......... op zo'n dag als vandaag zal je het extra voelen als een gemis. Vooral omdat ze ook nog zo jong was.......

    Je hebt het zo mooi beschreven, ik schiet er vol van en besef wat een rijkdom het is dat mijn ouders allebei nog leven...... dank je.....

    Groetjes, Collie

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Prachtig geschreven Claudia, het kippenvel staat mij op de armen....
    Fijne avond nog, lieve groet, Tineke

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Lieve Claudia,
    Ik zend je vanuit hier een dikke knuffel!
    Nieneke

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Hallo Claudia,

    Wat zal dit een emotionele dag voor je zijn geweest. Buiten het fijt dat het zowiezo een gemis is, zijn deze dagen wel heel erg moeilijk.

    Mooi dat je het zo hebt kunnen verwoorden.
    Je hebt deze dag vast met je oma gedeeld...en je dochters natuurlijk!

    Ik dikke knuf van mij.
    Lieve groet, Helena

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Zie ik het goed dat je de trouwringen van je ouders in de foto hebt verwerkt?

    Wat prachtig Claudia!! Het hart voor liefde verbonden met de oneindige liefdescirkel van de ringen...heel bijzonder en mooi!

    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Hoi Claudia, ik weet zeker dat onze moeders trots op ons zijn ! Een mooi, ontroerend, liefdevol verhaal. Het gemis wordt nooit minder, het raakt soms ietwat op de achtergrond door onze dagelijkse beslommeringen. Voor jou is het nog zo vers, maar ook al is het voor mij alweer 7 jaar geleden, het voelt als gisteren. Vandaag voelde ik opeens sterk de behoefte om die brief te schrijven en dat lucht erg op. Op die manier geef ik gebeurtenissen een plek. Die plek bezoek ik meestal in stilte, vandaag wilde ik een stukje met jullie delen. Liefs Lejo

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Lieve Claudia,
    Zit met een brok je verhaal te lezen!!! Wat een dag moet het voor je zijn geweest, zelf moederdag vieren zonder je moeder. Hoop dat je toch nog een beetje hebt kunnen genieten.
    Liefs Madelon

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Pfff, mooi geschreven. Ben er ontroerd van.
    Wat erg dat je beide ouders op zo'n jonge leeftijd bent verloren.
    Lieve groetjes Ineke

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Prachtig geschreven en een schitterende collage.
    Je moeder zal het vast meegelezen hebben.

    groetjes,
    Pien

    BeantwoordenVerwijderen