Pagina's

Tip

Met een klik op de foto wordt deze vergroot, met 2x klik zelfs bijna paginagroot!

zondag 30 december 2012

donderdag 27 december 2012

A long time ago



Alweer lang geleden was ik hier, hier op mijn eigen blog maar ook op de blogs die ik volg. In mijn leven gebeurde echter genoeg. Geen zaken echter die ik hier wil delen. Maar vergeten ben ik het bloggen niet en wil dit dan ook weer graag gaan oppakken.

Naast mijn deur genoeg lichtjes in de duisternis, het gaat wel weer goedkomen!

zondag 18 november 2012

Even verdrietig




Geen posten meer geschreven, ben een van nature positief mens en dat wil ik dan ook graag uitdragen op mijn blog. Al eerder aan het einde van het jaar minder gepost. Terwijl ik voor mijn idee toch echt een seizoenen mens ben, denk ik dat toch de maand november niet mijn favoriet is.

Meewerken bij Sanoma heeft mij geleerd dat ik dat daar een hoog achter de ellebooggehalte heerst. Dacht daar vroeger anders over maar de realiteit bewees echter anders…(bij de lancering van het bewuste magazine een dame op het podium die ongegeneerd haar eigen pagina als mooiste betitelde)

Na het overlijden van mijn ouders beloofden mijn zussen en ik elkaar toch vooral trouw te blijven, wist niet dat dit nog wel eens heel moeilijk kon worden…(het leven gaat door, mensen veranderen)

Ik ontmoette een dame die voor veel geld een fotorapportage van haar huis liet maken in de hoop in een blad gepubliceerd te worden, en jawel gelukt…(echt waar)

Meer kleine dingen volgden die mij geen goed gevoel gaven. Ligt er eraan dat ik het op het moment te druk heb, te druk om ook de leuke dingen te zien…

Waarschijnlijk zijn er ook genoeg leuke dingen gebeurd maar deze werden zo overschaduwd door de niet leuke dat ik ze niet echt bewust heb meegemaakt. November zal mijn maand wel gewoon niet zijn…

dinsdag 28 augustus 2012

Hartje Holland





Inmiddels is het alweer een poosje geleden dat ik mijn winkeltje in Oud-Beijerland gesloten heb. Soms kom ik nog wel eens een oude klant tegen want dan meestal in een leuk gesprekje resulteert. Vorige week vrijdag was weer eens zo’n moment. Deze ontmoeting vond echter niet zomaar ergens op straat plaats maar in een leuk winkeltje in Ouddorp, haar winkeltje! Wat bijzonder om te zien dat zij de stap heeft durven nemen om zelf een winkeltje te beginnen, Hartje Holland. Sommige van de door de destijds door mij gevoerde merken zijn nu daar te koop aangevuld met door haar zelf gemaakte artikelen. Heerlijk om even tussen te kunnen rondstruinen. Moe geworden van alle indrukken kreeg ik heerlijk iets te drinken in de heerlijke, achter de winkel gelegen, tuin waarin je ook van een High Tea kunt genieten.





zondag 26 augustus 2012

Wat is nu belangrijk....



Veel plezier gehad op een feestje vorige week zaterdag. Mijn zwager werd 40 en dit werd met een bbq groots gevierd. Onverwachts hoge temperaturen, daar had mijn zus bij het uitkiezen van een mooie jurk niet op gerekend. Maar wat niemand ooit voor mogelijk had gehouden....zij heeft een jurk van mij aangedaan! Zelf was ik gekleed in mijn mooie Addy van de Krommenacker bij Steps. Voor het eerst sinds zo'n 20 jaar pas ik een confectiejurk, en wat voor een! Het neefje van mijn zwager was ook op het feest. Ademloos zei hij dat die mevrouw, ik dus, wel op een prinses leek. Zo'n compliment zal ik de rest van mijn leven niet meer krijgen.

De avond vorderde en ik raakte in gesprek met een bijzondere man. Sommige gesprekken hebben nu eenmaal iets, zijn passie voor het leven raakte mij. Toen wij naar huis gingen stond er een scootmobiel op de oprit van het huis. Bij een scootmobiel denk je al snel aan een minder valide persoon maar de buren van mijn zus zijn altijd in voor bijzondere vervoermiddelen, niets vreemd dus. De volgende dag evalueerde ik met zus het feest. Zij was zo dankbaar dat een van hun kennissen er nog bij had kunnen zijn (speciaal op zijn scootmobiel was het hem gelukt om langs te komen)....iemand die niet lang meer te leven had.....iemand die met een speciale passie over dit leven sprak....

Zo gewoon, zo bijzonder, een moment om weer even stil te staan bij het leven waarvan ik hoop dit nog lang te mogen meemaken maar dat helaas niet voor iedereen is weggelegd...


zondag 19 augustus 2012

Foutje? Bedankt?



In 2000 zijn wij verhuist naar Goeree Overflakkee, een echt eiland, met eigen normen en waarden. Hiervan waren wij op de hoogte en wij waren zeer zeker bereid om ons aan de daar geldende cultuur aan te passen. Zo hoort het als "immigrant" is onze mening. "Een Overkanter" werden en worden wij op "ons" eiland genoemd, ook al wonen onze dochters inmiddels langer hier dan aan de overkant.

Inmiddels al 12 jaar wonende op dit eiland voelt het als ons thuis. Wij hebben ons zonder problemen aangepast, maar uiteraard niet met iedereen, dat kan gewoon niet, daar hebben de afgelopen 12 jaar niets aan veranderd. Dit heeft puur te maken met het feit dat wij sommigen standpunten van hier niet begrijpen. Niets menselijks is ons vreemd want naar ons inziens begrijpen de eilanders zelf het hier ook niet. Onderlinge ruzies zijn schering en inslag en de groep versplinterd steeds meer. De afgelopen jaren zijn er in de gemeente Middelharnis door geruzie onderling maar liefst 4 kerken bijgebouwd. Een van deze gebouwen bevind zich in de afrondende fase aan de andere kant van de dijk waar wij wonen, naaste buren dus. En daar wringt de schoen, bij een bouw hoort overlast, dat begrijpen wij ook wel. Maar in hoeverre is dit soort overlast normaal? Een keer een woord of gebaar van begrip hiervoor van de opdrachtgevers naar onze kant is tot op heden uit gebleven. Misschien heden ten dagen in onze maatschappij normaal? Voor ons niet, voor "hen" misschien wel? Maar zoals ik al eerder zij wij begrijpen "hen" helaas niet. Anders wordt het echter als de overlast schrikbarende vormen aanneemt. Een fout kan gemaakt worden, niets is menselijker, maar als een fout ons ernstige schade berokkend lijkt het ons dat je toch iets van je laat horen? Maar tot op heden is het stil....

woensdag 15 augustus 2012

Cadeautje gekregen





Musje heb ik leren kennen door haar mooie blog Wonen en Tuinieren met Musje. Een prachtig wit blog, een beetje in de Jeanne D’Arc Living stijl. Regelmatig hebben wij contact. Onze gezamenlijke hobby is magazines bekijken met name de Duitse Wohnen&Garten. Alweer een poosje geleden is zij samen met haar man op reis geweest naar Duitsland. Zij beloofde mij een paar magazines van daar mee te nemen. En dat heeft zij gedaan, maar liefst drie stuks! Drie hele vrolijke kleurrijke magazines die goed passen bij haar andere blog Musjes Kleurtjes.





Lieve Joke, dank je wel voor dit geweldige cadeau!!!

maandag 30 juli 2012

Nooit stil, nooit rust…

Inmiddels heb ik me er bij neergelegd, al verlang ik nog zo naar rust, een saai leven lukt me niet. Past dan misschien toch niet echt bij me? Naast het verdriet en de geboorte van onze mini’s in mijn eerdere posten gelukkig ook veel vreugde. Vakantie (ook al een post aan geweid), het slagen van jongste, haar verjaardag, altijd is er wel wat, leuke zaken om te vieren in het leven, fotowaardige momentjes.





Huizenmarkt op zijn gat? Nou niet voor studentenkamers. Ze heeft er heel wat voor moeten doen, bezichtigingen met meerdere gegadigden/concurenten tegelijk, misleidende praatjes van makelaars en dure inschrijfkosten hebben zijn vruchten afgeworpen. Oudste heeft het geluk gehad om een hele mooie studio met eigen keuken en badkamer te bemachtigen in een oud pand in Rotterdam. Nu kan ze heerlijk zelf aan de slag om er haar eigen paleisje van de maken.

zondag 29 juli 2012

Onze mini’s










Afgelopen voorjaar heeft Pip ons 5 kleine kittens gegeven. Wat een vreugde na het doodrijden van 2 van onze lievelingen. Met veel plezier hebben we het groter worden van de mini’s mogen volgen. Eerdere keer een stapje verder; de oogjes open, het rondscharrelen in de mand, de eerste keer uit de mand…tot de eerste keer zelf eten. Inmiddels zijn zij groot genoeg en vertrokken naar hun lieve baasjes. De tijd was er klaar voor want met 5 van de mormels was het maar wat druk.

Het gaat goed met Bono en de zusjes Liesje en Lotje. Zelf hebben we Boef en Rover gehouden. De juiste naam gekozen, want net 8 weken oud kwam Rover al met de eerste muis thuis…



Nog een foto zien? Neem een kijkje op mijn andere blog

donderdag 5 juli 2012

Toetoe



Lang getwijfeld of ik deze post wel wilde schrijven. Vorige week was een rollercoaster aan emoties.

Vast heb je het op het journaal gehoord of gezien. Bij ons op het eiland zijn een broer en een zus verongelukt. Een berichtje zoals er na ieder weekend zo velen van zijn, soms zelf wel meerdere in 1 weekend.

Maar nu was het anders. Dit meisje Toetoe was een goede vriendin van Jasmijn. Na het afscheid op het examenfeest van een andere vriendin, een laatste bericht op de social media om 1.11uur en dan om1.15uur verongelukt.

Je wilt je kinderen zo graag beschermen tegen verdriet maar soms lukt dat gewoon even niet...

De rust is bij ons inmiddels weer een beetje wedergekeerd na een week met extreme emoties van de voorbereiding van de dienst, een sweet sixteen party, de herdenkingsdienst zelf waar Jasmijn heel mooi gesproken heeft tot en met haar diplomauitreiking. Een uitreiking van 91 diploma’s waar er maar 90 van opgehaald werden. Een week van uitersten.

En dan gaat het leven weer gewoon door en toch zal het nooit meer hetzelfde zijn…

zondag 1 juli 2012

Het schaamrood op de kaken...

Dochterlief wil een High Tea organiseren. Welk thema wens je kind? Moeders heeft keuze uit vele serviezen.

Er wordt een gezamenlijk feestje gegeven. Wie heeft wat? En bijna alles komt bij mij vandaan. Koelkast, terrasverwarmer, dubbele friteuse, grillplaat, warmhoudplaat... Locatie is elders, geeft niet hoor, we brengen het wel met de aanhanger....

Een kampeerweekend is gepland. Tent check, luchtbedden check, stoeltjes check, tafel check, kookstel check.....alles komt weer bij mij vandaan....

Zo'n High Tea lijkt wel leuk, maar voor mijn gewicht moet ik al het lekkers afslaan...

Ik hou eigenlijk helemaal niet van feestjes, veel te druk. Spreek liever een ieder een op een met oprechte aandacht.

Kamperen? Ik moet er echt niet aan denken....

Allemaal spullen die onderhoud nodig hebben, onderhoud dat tijd nodig heeft. De tijd die ik heb gebruik ik om te werken, om geld te verdienen om al deze spullen te kopen....Heb ik deze spullen nodig? NEE!!! De rest laat zich raden....tijd voor bezinning......

woensdag 20 juni 2012

Tea-party

Zo moeder, zo dochter. Jasmijn heeft ter afsluiting van haar schoolperiode haar vriendinnen uitgenodigd.







dinsdag 19 juni 2012

Vakantietijd



En toen was het dus vakantietijd, onze laatste echte vakantie was inmiddels alweer drie jaar geleden, ik had het verdiend. De meiden alle twee klaar met hun examens, nog geen uitslag, nog geen verdriet. Oudste hield er serieus rekening mee dat ze gezakt is. De laatste 2 jaar VWO in 1 jaar is pittig, ze heeft haar uiterste best gedaan.



De eerste keuze was snel gemaakt, een warm land, een bedje aan het strand. Het meest weer zeker was Egypte, andere zekerheden zijn er in dit land echter niet. We hadden hen dan ook goed duidelijk gemaakt dat een uitstapje buiten het resort er niet inzat. Maar de meiden kozen voor rust en zon. En rust en zon hebben we gekregen, iedere dag werd de 35graden met gemak gehaald maar door een verkoelend windje was de temperatuur absoluut niet onaangenaam. Rustig was het ook, heel erg rustig zelfs, alle recente ontwikkelingen hebben toch vele toeristen doen besluiten om elders vakantievertier te zoeken. Ook zal de crisis invloed hebben op de vakantie. Het werd met recht ons stukje strand met af en toe een bezoeker. Het hotel verkeerde in een erbarmelijke staat, misschien ligt de oorzaak ook wel in eerder genoemde. Het weerhield de locals er niet van om ook hier vakantie te vieren:



De meiden hebben zich vermaakt met de schitterende onderwaterwereld:



Inmiddels is bekend dat jongste haar VMBO-diploma op zak heeft. Oudste moet vandaag nogmaals haar kunnen laten zien met een herexamen.



Af en toe een grapje maken, moet kunnen, toch?

maandag 18 juni 2012

Prevakantiestress, ik kan erover meepraten.

Twee meiden tegelijkertijd in de examenperiode was teveel voor deze moeder, wat een spanning en stress. Vorig jaar met 1 examenkandidaat mocht ik er al aan ruiken en nu dus dubbelop. De vrijdag voor onze vakantie beviel onze Pip van maar liefst 5 supermooie kittens. Zelf hou ik een pikzwart katertje en 3 anderen hebben ook al een huis gevonden.



Problemen op mijn werk zorgden voor een hele hoge berg extra werk en terwijl ik eigenlijk juist een beetje wilde afbouwen heb ik tot een paar uur voor de vakantie doorgewerkt, zelfs 1 nacht heeft eraan moeten geloven. De meeste stress kwam echter van ouders van vriendinnetjes van jongste. Mensenkinderen, de meiden regelen iets wat een iemand in het verkeerde keelgat schiet en Claudia kreeg de volle laag. Tranen met tuiten heb ik gehuild terwijl mijn aandeel nihil was, zelfs nog extra gecheckt heb of het echt wel okay was en dit werd luid en duidelijk bevestigd. Gelukkig kon ik het gedurende mijn vakantie steeds beter naast me neerleggen. Dat anderen zo over mij denken zegt uiteindelijk meer over hen dan over mij want niet wegneemt dat het me heel veel pijn heeft gedaan. Jawel na vele lessen is het me eindelijk gelukt: ik kom op voor mezelf! Voor deze post weinig foto's beschikbaar, spanning en stress resulteert nu eenmaal niet in mooie foto's. Ik zal het in mijn volgende post goedmaken!

zondag 27 mei 2012

Kutzooi

De titel zegt genoeg, je kunt nog stoppen met lezen. Gisteravond twitterde ik oprecht gelukkig: Gelukkig terugkijkend op een dag zon, crossend in mijn cabrio langs het strand en maar liefst 3 woonboeken doorgebladerd op de boot! Ik voelde me goed, fijn en gelukkig. Later op de avond nog even Facebook checken: wie, wat waar, gluren in het leven van anderen en het liefste foto’s kijken. Een klap met de hamer: S.A. vind een foto leuk en daaronder de foto die ze leuk vond:
Met onderschrift: Mmmmm...weekend Dit kwam keihard aan, zij wel, zij genieten nu gewoon van het plekje van mijn ouders. Na vele omzwervingen hadden ze “hun” plekje gevonden, een plekje om tot rust te komen en dat hen niet gegund werd. Nu was mijn moeder geen lieve moeder, kon ze verrekte lelijk doen toch mis ik haar. En laat nu vandaag ook nog eens haar verjaardag zijn. Ze zou …eh…..? geworden zijn, Ik weet het niet eens meer, het doet er ook niet toe, ze wordt al jaren niet ouder dan 60…..

woensdag 23 mei 2012

Gratis Therapie

Zo lang geen post geplaatst op deze blog en als ik er dan eentje plaats is het weer gelijk raak. Ik ben geraakt door de reacties. Reacties die me ook aan het denken gezet hebben. Pas op jezelf meis, ja inderdaad dat ben ik weer compleet vergeten. Ik heb geen therapeut meer nodig, ik heb jullie. Ik neem een stapje terug, probeer weer meer te genieten van het nu. Over mijn winkeltje denk ik achteraf, dat heb ik maar mooi gedaan. Maar heb ik er ook van genoten? Uiteraard soms wel maar het merendeel was ik gewoon keihard aan het werk, aan ’t overleven en dat wil ik nu niet weer bij mijn nieuwe uitdaging: Styling. Nu wil ik eigenlijk niemand bij naam noemen, want alle reacties hebben me geraakt, toch een uitzondering. Tanja heeft de vinger precies op de zere plek gelegd: mijn informatiehonger. Alles willen weten. Er zijn veel, misschien wel te veel stylisten aan het werk op het moment. Door deze concurrentiestrijd is het heel erg lastig om daar informatie weg te halen. Ik wil graag goed worden op mijn vakgebied, dat ben ik als boekhoudster en dat wil ik ook worden als styliste. De dochter van een vriendin is ook bezig met een stylistenopleiding. Zij wil graag de modekant op maar de opleiding is allround. Afgelopen maandag vroeg zij mij met welke programma’s ik werk. En ik? Ik wilde het niet vertellen. Alle moeite die ik gedaan heb om mijn info te verzamelen wilde ik gewoon niet weggeven. Dit zette me aan ’t denken. Ik had het namelijk ook bij de door mij gevoerde merken in mijn winkeltje. Destijds onbekende merken in Nederland en nu overal verkrijgbaar, het komt toch wel uit. En de volgende keer als ik haar zie? Dan vertel ik het haar gewoon! Want wat was ik daar zelf blij mee geweest. Dingen doen die je leuk vind in het leven, daar draait het toch om? Vandaag doe ik het gewoon: leuke dingen doen!!!

maandag 21 mei 2012

Stuiterbal

Ik lijk wel een stuiterbal op het moment, niet te stoppen…maar ook maar heen en weer, heen en weer…. Als sinds de geboorte van mijn jongste dochter heb ik mijn eigen administratiekantoor vanuit huis. Voor sommigen klanten werk ik vanuit huis, voor anderen werk ik op locatie. Uit en thuis, uit en thuis….Ik heb het er maar druk mee, maar haal nog steeds voldoening uit en mijn werk en kan mijn tijd ook zelf indelen. Fijn, maar daar wringt ook wel een beetje te schoen. Juist omdat ik mijn tijd zelf kan indelen denkt iedereen ook altijd maar dat er altijd wel even iets tussendoor kan, maar uiteindelijk moet mijn werk ook gewoon af. Voldoening door mijn werk maar ook frustratie omdat het dan niet zo ging als ik wilde…en het lijkt alsof ik altijd maar aan ’t werk ben. Naast mijn huidige werk ben ik ook druk met het opzetten van mijn nieuwe uitdaging: Nr 1 Styling. Superleuk om te doen! Wel druk (eigenlijk te druk) om naast mijn administratiekantoor te doen. Styliste worden houd meer in dan styling alleen, want hoe krijg je een leuk idee op papier zodat je dit duidelijk kunt maken aan anderen, kunt delen? Hoe maak je goede en mooie plattegronden, waar moet je op letten bij fotografie? En zo zijn er nog veel vragen. Een opleiding waarin alle aspecten van het vak styliste behandeld worden ben ik tot nog toe helaas niet tegengekomen. Uit het enorme cursusaanbod keuzes maken. Na afloop kan ik gelukkig vaak voldaan terugkijken op het feit dat ik weer veel geleerd heb maar ook zit er wel eens een mispoes tussen. Een cursus die niet alleen veel geld maar ook veel tijd gekost heeft zonder het gewenste resultaat. Gelukkig vind ik het superleuk om te doen maar makkelijk is anders. Een echte stuiterbal dus, heen en weer, werken, leren, zorgen voor twee dochters midden in de examentijd, zoveel te doen in zo weinig tijd….

woensdag 16 mei 2012

Nr 1 Styling

De afgelopen tijd was in niet veel op Blogger te vinden. Te druk met het bouwen van mijn site. Bijna al mijn opleidingen tot styliste afgerond; ik ben er klaar voor: Nr 1 Styling

donderdag 1 maart 2012

Showhome



Trots kan ik melden dat mijn andere blog van tot (t)huisvanaf vandaag van tot (t)huis is opgenomen op de mooie vernieuwde site van Showhome.

Neem eens een kijkje:
klikklik

maandag 27 februari 2012

Bloemen en Huisjes



Sinds kort hou ik twee blogs bij. Op van tot (t)huis plaats ik alle woongerelateerde zaken en hier mijn persoonlijke hersenspinsels.

Herstellende van een navelbreukoperatie kwam het afgelopen weekend mijn zus bij me op bezoek en ze nam een groot voorjaarsboeket voor me mee, helemaal in het wit, helemaal mijn smaak, echt prachtig en dit wil ik dan graag delen. Het voorjaar, ik kijk er naar uit, de tijd zal ons er brengen!

De titel van deze post is Bloemen en Huisjes. Het deel Bloemen staat hier, nieuwsgierig naar het deel Huisjes? Ga dan naar mijn andere blog:
van tot (t)huis

dinsdag 14 februari 2012

What’s in a name?



Soms wordt mijn man hier in de buurt aangesproken als mijnheer Leertouwer, met mijn achternaam dus. Hijzelf is niet zo heel sociaal in de buurt en zo langzamerhand leer ik juist steeds meer mensen kennen. Wij wonen samen, dus zijn we getrouwd, dit is ook echt zo, maar niet zo vanzelfsprekend als iedereen dat hier vind. Aangezien mijn naam Claudia Leertouwer is, kan het niet anders dan mijnheer Leertouwer zijn, een andere mogelijkheid is er hier niet.

Bij ons trouwen, alweer meer dan 16 jaar geleden, was het inderdaad nog heel erg gebruikelijk om de achternaam van je man aan te nemen. Dit deed ik, tot zijn spijt, echter niet. Na het ontbinden van mijn eerste huwelijk voelde er eigenlijk maar één ding goed, mijn eigen achternaam terug. Ik was niet nogmaals van plan mijn eigen identiteit aan de wilgen te hangen. Hiermee stelde ik hem teleur. Als pleister op de wonde beloofde ik hem na ons 12 ½ jaar jubileum dit alsnog te doen.

Na de geboorte van mijn jongste dochter (met zijn achternaam) startte ik mijn administratiekantoor. Ik werkte heel nauw samen met mijn vader, mijn achternaam was dus wel zo handig. Mijn tweede huwelijk was gelukkig een langer leven beschoren dan de eerste keer. Ons jubileum werd gehaald. Maar mijn naam veranderde ik niet.

Nu vind ik mijn achternaam vooral een eerbetoon aan mijn te jong overleden vader en geen haar op mijn hoofd die er nog over denkt om deze te veranderen.

En als klap op de vuurpijl heeft mijn oudste dochter haar achternaam ook in Leertouwer veranderd, wat had hij dat mooi gevonden.

What’s in a name? Een bekend gezegde, voor sommigen inderdaad niets maar voor mij o zo veel.

zondag 12 februari 2012

Dank je wel Ilse



Mijn persoonlijke privé posten en woonposten wil ik gescheiden houden van elkaar. Toch heb ik vandaag besloten om een heel persoonlijke post toch op van tot (t)huis te plaatsen omdat deze daar ook echt wel hoort. Wil je deze lezen? klikklik

vrijdag 10 februari 2012

Meet the Blogger Event



Wellicht ten overvloede maar op zaterdag 9 juni 2012 wordt van 14.00 tot 18.00 uur in het Conservatorium Hotel te Amsterdam het Meet the Blogger Event gehouden.

Voor meer informatie kun je het beste even naar de site gaan.

Over het hoe en wat precies is nog niet veel bekend. Met de sponsors zit het in ieder geval wel goed:



Het magazine waar ik heel veel inspiratie uit haal en waarvan het nieuwe nummer bijna weer op de mat valt.



Een van de klanten van mijn administratiekantoor zit in Sliedrecht. En laat Loods 5 zich nu ook net daar bevinden. Mocht het mogelijk zijn om eens een keertje iets eerder bij mijn klant weg te gaan dan loop ik daar graag even naar binnen.



Als 1 van de eerste gebruikers inmiddels aan mijn derde Quooker toe, dat zegt genoeg toch?

Het lijkt me een heel erg leuk idee om daar naar toe te gaan. En wie weet wie ik daar dan in het echt ga ontmoeten?

woensdag 8 februari 2012

~Home is where the heart is~


Mijn deelname aan de challenge van Renny (uit de oude doos)

Sommigen vragen zich af waarom ik nog zo weinig post, meer posten van mij zijn te vinden op mijn andere blog: van tot (t)huis.

woensdag 18 januari 2012

By Kuzz

Wie kende haar niet? Erna van het mooie blog With Love, Erna van de hartjes. Met bloggen is ze helaas gestopt maar met haar hartjes niet. Ze heeft nu een eigen website: By Kuzz Via Hyves (ja daar ben ik ook te vinden) heb ik nog contact met haar. Bij de lancering van haar site was ik een van de gelukkigen die een hartje van haar mocht ontvangen. Ze heeft het hartje gemaakt voor het dochtertje van het nichtje van mijn man. Afgelopen zondag op het babyfeest heb ik het aan haar kunnen geven, ze was er superblij mee!