Pagina's

Tip

Met een klik op de foto wordt deze vergroot, met 2x klik zelfs bijna paginagroot!

zaterdag 31 december 2011

zaterdag 24 december 2011



Het voorlopig koopcontract van mijn moeders huis getekend, een van de pony's verkocht, mijn ToDo lijstje bijna afgewerkt, ik ga goed. Misschien zelfs wel een paar vrije dagen in het vooruitzicht. Dagen om te vullen met leuke dingen. Nu is het wel pas een voorlopig koopcontract en ging het eerder ook al niet door, is de pony wel nog niet opgehaald maar het voelt toch al fijn. Fijn om het oude jaar af te sluiten en het nieuwe jaar met minder ballast te beginnen. 

Voor een ieder hier in blogland, fijne feestdagen!

vrijdag 23 december 2011

Kerstknuffel



Net als vorig jaar organiseerde Lynda ook dit jaar de kerstknuffel. Te druk was mijn reden om te besluiten om niet mee te doen. En dan een noodkreet van Lynda, ze komt nog iemand te kort, en dan help ik iemand natuurlijk grrag uit de brand. Te druk is ook eigenlijk geen reden, als je iets wilt dan kun je dat gewoon. Maar wie hielp ik nu eigenlijk? Lynda of mezelf? Ik hielp mezelf aan een geweldige kerstknuffel. Mijn knuffel komt van Haikey. Wat een kanjer van een blogster, ze heeft mijn blog echt goed bekeken, dat kan niet anders want haar knuffel was precies op maat voor mij gemaakt. Prachtige fotokaarten, een inspiratieboekje en dan ook nog zelfgemaakte kerstdecoratie volgens de laatste mode. Haikey, dank je wel, ik ben er echt heel erg blij mee. 

dinsdag 20 december 2011

maandag 19 december 2011

Geboorte van een nieuw blog



Turbulente tijden liggen achter me. En hoeveel de meeste mensen in dergelijke periodes een stapje terug doen, besluit ik juist om iets extra’s te gaan doen. Een nieuw blog, een woonblog. Mijn eerste introductie destijds in blogland was met wonen. Inmiddels is mijn blog veel persoonlijker geworden. Zo persoonlijk dat het me ervan weerhoud om nog iets over wonen te plaatsen, vind dat een beetje ongepast staan. Wonen is echter mijn grote passie en deze wil ik graag met jullie delen. Hierbij nodig ik jullie dan ook uit om een kijkje te nemen op mijn nieuwe blog:

van tot (t)huis

zondag 4 december 2011

Voilà daar ben ik weer!



Uit de kast komen en zomaar foto’s van mezelf op mijn blog plaatsen was een hele grote stap. Het accent leggen op diëten blijft voor mij heel erg lastig. Met mijn lijnen lukt het op dit moment niet echt meer, ga steeds meer eten. Weliswaar geen eetbuien en alleen gezonde keuzes zodat ik niet aankom maar gewicht verliezen is er dan niet meer bij. Gelukkig is het afgelopen weekend het gelukt om alle extraatjes te laten staan en hopelijk zet dit deze week weer door maar ik blijf een emotie-eter. De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van ziekenhuisbezoeken. Ik ben genoeg afgevallen om nu eindelijk na twee jaar aan mijn navelbreuk geopereerd te worden en sta op de wachtlijst, wordt waarschijnlijk pas januari maar dat vind ik wel fijn in verband met de aankomende kerst.

Naar het ziekenhuis geweest voor een echo van mijn hiel waarna ik gelijk door moest voor een röntgenfoto. Al jaren heb ik pijn in mijn hiel, eindelijk is nu duidelijk wat er aan de hand is. Een jarenlange chronische achillespees ontsteking heeft mijn peesstructuur veranderd. Goed zal het niet meer komen maar nu wel erkenning voor mijn pijn. “Ik snap er niets van,” zei de arts, “U moet ondraaglijke pijn hebben gehad.” Ja, duh, ik kom niet zomaar langs. Eerder werden mijn klachten afgedaan met: “Val eerst maar eens iets af…”

Ook een bezoekje aan de psycholoog stond op het programma. Hij gaat “mijn geval” overleggen met collega’s, had dit nog niet eerder meegemaakt, 70 kilo afvallen en dan nu ongelukkig zijn met haar lijf. Ik vind een dikker lijf echt niet lelijk, lelijk zijn staat bij mij gelijk aan onverzorgd zijn en niet met dik of dun zijn. Een dunner lijf is gezonder en ik wil wel gezond zijn en helaas gaat dat niet samen.

Druk met mijn werk, druk met mijn studie als gewichtsconsulent, kortom druk met mezelf. Genoeg redenen om me even terug te trekken uit het sociale gebeuren. Sociaal gebeuren wat me ook zoveel moois brengt, dus voilà daar ben ik weer!

donderdag 20 oktober 2011

Daar zijn we weer….

En dan dachten jullie van me af te zijn, welnee hoor. Een lange tijd niets op mijn blog laten horen komt gewoon omdat er dan in mijn andere leven zoveel gebeurd. Niet alleen allerlei leuke ontmoetingen maar ook een heel klein beetje afscheid nemen. Afscheid van mijn oudste dochter. Zij woont sinds een paar weken niet meer bij ons thuis maar in haar eigen thuis. In Rotterdam-Kralingen heeft zij op nog geen honderd meter van de Kralingse Plas samen met haar vriendin een prachtig oud appartement betrokken. Er zijn vele studenten die het toch minder getroffen hebben….



Bodine, ik mis je, maar ben er trots op dat je deze stap genomen hebt!!!

woensdag 19 oktober 2011

Zoals beloofd vandaag meer…

Diegene die al langer hier meelezen weten dat het in mijn leven als behalve saai is. Was mijn vorige ontmoeting redelijk onverwachts, dat was de ontmoeting een week later bij Marianne van Verrassend goed dan wel niet, maar zeker niet minder gezellig. Marianne had vanwege het 5-jarig bestaan van haar winkel een groep blogdames uitgenodigd om elkaar IRL te ontmoeten.

Zondagmiddag werden wij met een hoop taart en ander lekkers (wat ik uiteraard allemaal weerstaan heb, wat nog niet gemakkelijk was, maar anders wordt ik straks wederom niet herkend) verwelkomd in haar winkel. Een heel bijzondere middag volgde. Na een voorstelronde werden de gesprekken al snel vertrouwelijker en vloeide er zelfs af en toe een traantje. Zo bijzonder om met een groep meiden onder elkaar te zijn, die elkaar niet kennen zulke bijzondere gesprekken te voeren. Maar eigenlijk ken je elkaar toch wel een beetje door het bloggen. Wie weet groeit hier nog een mooie vriendschap uit voort… Zij van Brabbels en Kiekjes en zij zij van Mister H hebben in ieder geval het goede voorbeeld gegeven. Twee meiden met zo’n verschillende achtergrond die nu hele goede vriendinnen zijn geworden (en zelfs wel een beetje op elkaar lijken). Alma van Almay’s Home, Tamar van Wonen in wit en Marianne van Verrassend Goed zijn al een echt hecht clubje. Jolanda van Franse Lelie woont niet te gek ver bij mij vandaan en zal ik misschien nog wel eens zien in haar lievelingswinkel in de buurt van mijn dochter. En last maar not least Anna Marie van Hoofdzaken, de spil van een heel bijzonder gezin waarover zij zo mooi schrijft…..

Zo leuk ook om de stukjes van de andere meiden hierover terug te lezen, om ieders ervaring in letters te zien staan, je kunt dit gevoel gewoon haast niet in woorden bevatten.


Deze mooie foto heb ik gekregen als aandenken van Brabbels en Kiekjes!

dinsdag 18 oktober 2011

Tutze Store



Veel meegemaakt in de afgelopen periode maar niet veel gepost. Soms moet eerst iets een plekje krijgen voordat ik hier dan over wil posten terwijl er juist ook dingen zijn die door het van me afschrijven juist een plekje krijgen. Deze keer had ik het echt even nodig om alles te laten bezinken.

Op de eerste dag van oktober, ja het is echt alweer of pas 18 dagen geleden, toog ik naar Harderwijk voor de opening van Ilse’s Tutze Store. En wat een store heeft zij er van gemaakt zeg. Ik heb echt megaveel respect voor Ilse, de manier waarop zij haar gezin en haar passie combineert, chapeau. Ook geniet ik altijd enorm van haar stukjes, zo heerlijk rechtdoorzee. Nog voordat ik echter een stap in haar winkel gezet, had heb ik drie hele bijzondere dames ontmoet. Twee dames die ik “kende”, alhoewel kende, van het bloggen dan, en een zus. Met veel respect volg ik de zoektocht van Jet naar Jet, zoveel herkenning, zoveel raakvlakken en daar stond ze dus gewoon ineens in het echie. Ook herkende ik Ineke van &Styling, maar dat is niet zo moeilijk, die heeft met haar styling al zoveel in de bladen gestaan dat dit niet kon missen. Maar zij kende mij niet, maar daar kwam gelijk verandering in. De dames hadden het plan opgevat om te gaan lunchen en vroegen mij mee…en er werd heel wat afgekletst. Na afloop van deze lunch in het zonnetje, terug naar Tutze Store waar inmiddels nog twee blogdames gearriveerd waren, twee gezellige zussen. Nog meer gekletst dus. Misschien moet ik mijn zussen ook maar eens gaan vragen een blog te starten….

Meiden ik vond het zo bijzonder om jullie in het echt te ontmoeten en hoop zeker op een vervolg. Dank jullie wel!

Het weekend daarop was het alweer raak maar daarover in een volgende post meer.

woensdag 28 september 2011

Uitnodiging Blogmiddag



Altijd al benieuwd geweest naar het gezicht achter een blog?
Dan heb je nu de mogelijkheid om je medebloggers in het echt te ontmoeten.

Marianne van Verrassend Goed uit Haarlem organiseert "Een blogmiddag".

Het idee zat al heel lang in haar hoofd. Maar nu haar winkel 5 jaar bestaat vond ze het een mooi moment om dit te realiseren.

Wil je ook komen, dat kan? Neem een kijkje op haar blog voor de uitnodiging.

vrijdag 23 september 2011

The circle of life: herfst



Mijn leven ervaar ik als een cirkel, een cirkel van de seizoenen. De lente, van tot volwassenheid. De zomer, de tijd met mijn gezin. De herfst, mijn gezin kiest zijn eigen weg, De winter, hier wil en kan ik nu nog liever niet aan denken.

Met mooie herinneringen aan mijn lente en zomer ben ik nu aangeland in de herfst. Mijn oudste dochter verlaat as zondag het nest. Ze is er klaar voor, of ik dat ook ben weet ik niet maar ik laat haar gaan in haar circle of life.

Dit is mijn bijdrage aan de SHGA van Lynda, Diana en Chantal, niet voor mijzelf, in mijn herfst zijn al mijn wensen inmiddels vervuld maar voor mijn dochter, nog in de lente van haar leven.

maandag 19 september 2011

House of Seasons


En zo is er alweer een tijdje verstreken voordat ik een post heb geplaatst. Uiteraard wel met een geldige reden. Mijn oudste dochter heeft momenteel maar liefst drie reisuren per dag en dat is veel, te veel. Samen met een vriendin is ze op zoek gegaan naar woonruimte in Rotterdam Kralingen. En het is gelukt! Morgen tekenen de dames het huurcontract van een werkelijk prachtig appartent aan de Oudendijk op nog geen 100 meter afstand van de Kralingse Plas. Twee decadente studentes dus!!!

Een heel appartement voor hen tweetjes wat uiteraard helemaal ingericht mag gaan worden. Een oud appartement met nog veel authentieke details. Mijn handen jeuken, mijn vingers kriebelen maar ik hou me in, ik weet mijn plaats en laat de eer graag over aan hen…

Voordat ik hen begeleidde tijdens de bezichtig (een taak die ik natuurlijk graag op me nam) ben ik even bij Lia van House of Seasons aangewipt en daar wachtte me een leuke verrassing. Lia had mooie give-away en deze heb ik van haar gekregen, een mok in echte herfstsfeer van Emma Bridgewater, echt geweldig. Dank je wel Lia en ik kom zeker nog eens bij je langs, een mooi excuus om dit met een bezoekje aan mijn dochter te combineren!

zaterdag 3 september 2011

Kinderfeestje



Stel, stel je organiseert een kinderfeestje. Netjes twee weken van te voren nodig je alle kindjes uit met op het kaartje de vraag: “Als je niet kunt komen, laat het me even weten?” Wel zo handig om te weten waar je aan toe bent, toch? Tot gisteren niets gehoord, je kunt er dus van uitgaan dat alles goed is en iedereen komt? Gisteravond een telefoontje:”Mijn zoontje moet morgen eerst voetballen, komt dus iets later, geen probleem, neem ik aan? “Nou dat wordt lastig, we gaan namelijk weg.” “Zeg dan maar waar naar toe, dan breng ik hem zelf wel even!” Je staat met een mond vol tanden, wil niet moeilijk doen, maar het knaagt toch een beetje, beetje maar hoor….

Vervoer geregeld voor tien kids, ja veel inderdaad, je wilt nu ook niemand voor het hoofd stoten en het ook iets minder geliefde ventje is bij jou welkom. Tien kids onder de tien, heftig, maar alles goed geregeld, dus goed te doen. Bij aankomst verzucht een van hen: “Het is hier een waar feestparadijs!” (Fijn om te horen als het jouw tuin betreft maar dit is een stelling, doet niet ter zake dus…) Het feest kan beginnen! Alles loopt als een trein, maar ja ook goed georganiseerd dus, kon eigenlijk niet anders. Kids zijn goed op elkaar ingespeeld en dan, ja dan komt er nog eentje bij (die dus zelf werd gebracht) en een ieder moet weer opnieuw een plekje zoeken in de groep. Beetje onrust, wie doet ons wat. Alles loopt lekker, het is een zonnige dag, echt zomer, komt goed….

Tringggg, telefoon. “Tja nu ben ik straks niet thuis, komt mijn moeder hem wel halen. Lukt toch zeker wel?” “Nou we zijn niet thuis, beetje lastig eigenlijk.” “Oh geen probleem hoor, geef het adres maar waar jullie zijn, dan komt ze hem daar wel halen!” “Nog net weet je te roepen: “We zijn daar dus tot 15.00 uur, daarna moeten we echt vertrekken!” De andere kinderen worden door hun ouders wel op een bepaalde tijd thuis verwacht, zoals afgesproken, denk je dan nog….

En 15.00 uur, geen oma van het bewuste ventje. Opnieuw telefoon, “Het wordt een kwartiertje later maar ze komt er echt aan hoor, is onderweg!”Best zielig voor het ventje dat hij dan het slot niet meer mee kan maken maar ja dan kan jij dan ook niets aan doen. Inmiddels een kwartier achter op schema, daar gaat je goede planning, op weg naar huis.

Kinds die bij elkaar in de buurt wonen bij elkaar in de auto, dat vergemakkelijkt de boel. Begint 1 van de kids: “Nu weet ik eigenlijk helemaal niet of mijn moeder wel thuis is?” Wat te doen denk je, maar dit blijkt slechts het begin. Thuis aangekomen moet er een niet bij zijn moeder maar nu juist bij zijn vader thuisgebracht worden (kan uiteraard niet van te voren gezegd worden) en bij nummer twee juist vice versa. Maar ook dit valt dan weer in het niet bij het thuisbrengen van de laatste waar helemaal niemand thuis is. “Ach ja breng hem maar even naar een dorp 10 kilometer verderop, geeft toch niet, je zit toch in de auto?” Archhhhh

Stel nu dat zoiets gebeurd, is dat dan de gewone gang van zaken van tegenwoordig of ben ik de enige die dit vreemd vind?

Kinderfeestjes leuk? Als je stalen zenuwen hebt waarschijnlijk wel en wat respect en medewerking van de ouders van de uitgenodigde kinderen zou zeker hieraan bijdragen want het blijft toch vooral afzien! Ook al bereid je alles nog zo goed voor!!! En de jarige, die merkte van dit alles gelukkig niets en heeft een topfeest gehad. Volgend jaar weer.

p.s. Bovenstaande was natuurlijk een stelling, maar mijn zus is razend nieuwsgierig naar de reacties….

vrijdag 2 september 2011

Daphne’s Diary

Genietend van het zonnetje schoot me ineens te binnen dat Sonja van Country at Home in Dirksland het pas geleden over een nieuw magazine had: Daphne’s Diary. Vergeten wanneer dit nieuwe magazine uitkwam en als echte tijdschriftenjunk wil ik iets nieuws natuurlijk niet missen. Wat te doen, een berichtje via Twitter en direct antwoord: “Jawel ik heb er nog eentje in de winkel.” Inmiddels al onderweg om boodschappen te doen, midden in de polder mijn auto gekeerd en op naar haar. Wel nog even een twitterberichtje dat ik eraan kwam. En dat was maar goed ook want Sonja was inmiddels op weg naar huis, ook zij is gekeerd. Die lieve schat ging terug naar haar gezellige winkel, speciaal voor mij, zo bijzonder.

Maar leuk nieuws hou ik natuurlijk niet voor mezelf alleen, wil ik graag met jullie delen.



Een magazine vol met inspiratie over accessoires, tuinen, brocante markten, recepten, wonen en nog veel meer..

Meiden het magazine is zeker de moeite waard! (En Sonja krijgt weer nieuwe exemplaren binnen!)

vrijdag 26 augustus 2011

Van alles wat….



Laat ik me eerst maar weer even voorstellen, mijn naam is Claudia….het is bijna nodig, zo lang heb ik niets nieuws gepost terwijl ik toch genoeg te vertellen heb.



Gisteren heb ik eindelijk de pakketten in orde gemaakt voor de winnaars van mijn prijsvraag. Eerder heb ik hier echt nog geen tijd voor gehad en dat terwijl ik iets inpakken toch zo leuk vind.



Niet alleen inpakken is leuk, uitpakken is dat ook en dat heb ik de afgelopen tijd maar liefst twee maal mogen doen. Alweer heel lang geleden heb ik van Wonen en Tuinieren met Musje een geweldig pakket met weckpotten mogen ontvangen. De weckpotten zijn natuurlijk leuk maar ook de verpakking was echt geweldig!!! Op zijn Musjes ga ik nu weckpotten sparen.



Op dit moment heb ik een mooie verzameling schelpen in twee van hen gedaan maar met deze potten kan ik nog alle kanten uit en ze zullen dan zeker nog vaker op mijn blog verschijnen!

Maar ook Yolanda van Kom Achterom heeft me heel erg verwend. Een grote schaal met koekjes, koekjes die ook nog eens niet slecht zijn voor de lijn, wat wil je nog meer!!! De schaal heeft een mooi plekje in mijn servieskast gekregen terwijl de koekjes mijn oma’s theekastje sieren.



Lieve meiden heel erg bedankt voor jullie mooie cadeaus, dit heeft me diep geraakt om zoiets moois van jullie te mogen ontvangen.

Morgen heb ik mijn zussen met aanhang en mijn schoonouders uitgenodigd voor een verwendagje in de Efteling, hopelijk werkt het weer een beetje mee, aan mijn proviand zal het in ieder geval niet liggen….

vrijdag 5 augustus 2011

De wonderlijke blogwereld.



Mijn familie maakt er soms wel een grapjes over, grapjes over mijn hobby: bloggen. Ik ben iemand die dan ergens helemaal voor kan gaan, dompel er me helemaal in onder. Nooit gedacht dat de virtuele wereld mij zo bezig houden. Inspiratie voor een nieuwe post, het bekijken van post van anderen maar ook de reacties, zowel het geven als ontvangen. Die reacties het blijft toch iets raars. Zo bijzonder dat vreemden de tijd nemen om een reactie bij je achter te laten. Soms merk je uit ontvangen reacties dat iets anders is overgekomen dan je bedoeld hebt. Ontvangen reacties van blogsters met een sfeer waar je dan zelf minder mee hebt maar ook het tegenovergestelde. Soms kom ik een mooi blog tegen waar ik mezelf dan helemaal ik kan vinden maar de eigenaar vind mijn blog dan helemaal niets. Nooit eens een berichtje terug terwijl mijn gevoel dan zo veel overeenkomsten ziet, maar dat houd mij gelukkig niet tegen. Reacties met de vraag: “Laat je ook eens een reactie bij mij achter?” Wie vraagt wordt overgeslagen maar toch neem ik er dan een kijkje. Vreemden zeg ik maar eigenlijk voelt het helemaal niet als vreemden, terwijl ik alleen Bep van Natuurlijk Groen en Doen, tijdens een fair, Sonja van Country at Home, in haar winkel en Ilse van Tuttemerull in het echt ontmoet heb. Ilse die zoveel meegemaakt heeft dat ik bij haar mijn hart durfde uit te storten, die ik zomaar geheimen toevertrouwde, terwijl ik dat toch heel erg lastig vind. Sommigen voelen echt als vriendinnen zoals Ingrid van Home & Lifestyle die altijd een persoonlijke reactie achterlaat op mijn posten. Posten met foto’s waar ik echt helemaal in katzwijn voor val. De meesten van jullie weten wel wie dat zijn. Soms kom ik gewoon een keertje extra langs, voel me bijna een stalker. Wees niet bevreesd, ik zal jullie verder niet lastig vallen.

Soms speelt er wel eens de gedachte door mijn hoofd om iets leuks te organiseren om de vele blogdames in real life te ontmoeten maar daar heb ik ook al bij Ilse veel nare dingen over gelezen. Toch maar niet dus want dan wordt het wel allemaal echt en geen mooie droomwereld meer. Ik droom graag verder.

Tijdens onze afgelopen vakantie merkte ik toch wel dan ik gewoon verslaafd ben geraakt aan het bloggen, maar niet alleen het bloggen, de hele social media. Weinig bereik gehad op de boot en als er dan ergens wel bereik was had mijn familie het nakijken. Blogspot.com maar ook Hyves, Facebook en Twitter werden naarstig afgespeurd naar de laatste nieuwtjes. En als ik dan ook nog blogdames op andere social media tegenkom lijkt het wel of ik helemaal bij ben.

Lieve meiden (ja heren hebben op de een of andere manier deze verslaving niet) dank jullie wel dat jullie er zijn. Jullie voegen iets toen in mijn leven.

vrijdag 22 juli 2011

We did it!

We just arrived at Ramsgate.

Vorig jaar hield ik mijn vakantie angstvallig stil. Te veel was inmiddels bekend via mijn blog en om dan ook mijn vakantie te melden leek me niet zo slim. Dit jaar kan ik echter gewoon vertellen dat ik op vakantie ben omdat mijn oudste dochter niet meer met ons meegaat. Zij gaat later samen met haar vriend naar Turkije. Wel zo handig voor de zorg van onze paarden en poezen. Zo is er altijd iemand thuis.

Net als vorig jaar zijn wij met onze zeilboot op vakantie. Vorig jaar maakten we Zeeland onveilig. Dit jaar waren er andere plannen. Best wilde plannen, de oversteek naar Engeland. En daar zijn we nu dus aangekomen. Morgen vervolgen wij onze tocht naar Londen. Helaas heb ik niet overal goede internetverbinding maar mocht ik wel verbinding hebben dan horen jullie van me.

Via mijn iPad lukt het me wel om jullie posten zo af en toe te bekijken maar reageren lukt via Flipboard niet.

woensdag 13 juli 2011

Mrs. Perfect?



Misschien een goede dag vandaag, mag toch ook wel eens….

Ik rook niet, drink geen alcohol en eet geen geraffineerde suikers en chocolade. Wel houd ik me aan 2x brood, 2x zuivel, 2x fruit en een gezonde avondmaaltijd per dag. Na de zorg voor mijn kinderen en een ondersteunende echtgenoot voor mijn man zijn, heeft mijn werk een hoge prioriteit. Sporten (op mijn niveau) doe ik drie keer in de week en daarnaast probeer ik ook echt af en toe rust te nemen.

Een goede schoondochter ben ik dan niet maar dat is helaas zo ontstaan de afgelopen jaren en daar kan ik niets aan veranderen, heb ik dan ook vrede mee. Als kleindochter kan het wel iets beter maar wegens tijdgebrek zit er op dit moment meer niet in. Ik heb een goede band met mijn zussen, echt een hechte familieband. De rest van de familie heeft het in moeilijke tijden laten afweten en achteraf gezien is dit maar fijn ook want eigenlijk heb ik daar toch geen tijd voor over.

Ja ik heb inderdaad en goede dag vandaag, kan morgen weer anders zijn maar deze dag pluk ik!

dinsdag 12 juli 2011

En het antwoord is:

Lekker eigenwijs schreef ik vorige week een prijsvraag uit. Welke bloem is dit? Maar liefst 31 reacties heb ik hierop gekregen met 12 keer het juiste antwoord. Afgelopen woensdag stonden in Blogland bloemen staan weer in de picture. Zet ik deze dinsdag lekker in het teken van een bloemetje!



Het was de bloem van een aardappelplant. Vanaf een afstand zag het er leuk uit bij ons in de straat, grote velden met witte bloementjes. Dichterbij gekomen vond ik het echt maar een lelijk bloempje maar toen had ik deze prijsvraag in gedachten en daar ben ik dan niet meer van af te brengen.

Sandra van Het Hoogerhuys had als eerste het juiste antwoord Mail me je adres en er komt iets leuks jouw kant op.

Voor de eerste drie dames met het juiste antwoord die me ook hun adres mailen heb ik ook nog een aardigheidje klaarliggen.

Ik merk dat ik de laatste tijd minder aan bloggen toekom, de meiden thuis in combinatie met mijn werk vreet tijd en ja dat is dat het gene wat erbij inschiet, sorry.

woensdag 6 juli 2011

Klein berichtje...

Even een teken van leven. Heel druk met andere zaken en dan vliegt de tijd voort. Afgelopen donderdag een diploma-uitreiking van maar liefst 3 ½ uur van mijn oudste dochter. Na afloop zijn we met zijn allen uit eten geweest. Wat niemand, inclusief mezelf niet, nog voor mogelijk had gehouden, hebben haar (biologische) vader en ik dit samen meegemaakt. Na 18 jaar kunnen we elkaar eindelijk weer verdragen. Een mooi moment voor mijn dochter. Naast een diploma met een super cijferlijst, een inschrijving op de zo gewenste vervolgschool ook nog dit.

Het weekend hebben wij op onze boot doorgebracht. Voor het eerst de zee op. Windkracht 5 en golven van anderhalve meter hoogte getrotseerd met alleen een mega bloeduitstorting op mijn been als resultaat. Helaas hebben we onze plannen iets moeten aanpassen maar dit gaan we zeker vaker doen.

Verder druk met mijn werk, voor de vakantie valt er nog het nodige voor te bereiden en af te sluiten.

In de tussentijd genieten we van onze kleine Pip, wat is ze ondeugend!!!



Hopelijk binnenkort weer even tijd om bij te lezen, veel te zonde om alle mooie posten zomaar voorbij te laten gaan.

woensdag 29 juni 2011

Prijsvraag

Ik zou ik niet zijn om mijn eigen draai te geven aan
Bloemen op Woensdag. Mijn bijdrage is deze prijsvraag: Welke bloem is dit?





En dan niet dat ie niet mooi is, ook bloemen zijn wel eens niet mooi. En om een klein tipje van de sluier op te lichten; het is wel een nuttig bloempje.

Onder de goede inzendingen zal ik iets leuks verloten. Wat, dat blijft nog even een verrassing!

dinsdag 28 juni 2011

Het vervolg

Jasmijn wil je eens even dat pakje van gisteravond naar beneden halen. Na een hoop gesputter haalt ze het pakje. Ik laat haar hardop voorlezen wat er op staat. Na gemopper doet ze ook dit. Maar het is uiteraard niet leuk om hardop voor te lezen: “Van roken ga je dood en van roken krijg je kanker.” Ik vertel haar mijn verbazing. Een opa en oma verloren aan kanker, het gemis van hen geeft nog elke dag verdriet en dan zelf het met je eigen leven niet zo nauw nemen. Ik begrijp het niet, echt niet, kan er eigenlijk niets van zeggen. Zelf veel gerookt tot aan mijn zwangerschappen. Tijdens het doen van de zwangerschapstest waarvan de uislag 5 minuten op zich liet wachten een sigaret gerookt, wat ook 5 minuten duurde. Kijken naar de uitslag van de test en constateren dat dit dus de laatste was…Papa is op zijn 15e begonnen en nu net op zijn 45e gestopt. Wat een commentaar had ze regelmatig op hem, hij stonk, zag grijs….Nee iets ervan zeggen kan ik niet, maar ik blijf me wel verbazen dat juist zij begonnen is. En deze verbazing heb ik met haar gedeeld.

Of ik het goed gedaan heb, ik weet het niet, ze was wel op de rand van tranen, hopelijk heb ik haar wel aan het denken gezet en zal ze het restant uit het pakje niet oproken. De tijd zal het leren….

Daarna nog even langs de buren. Jasmijn “zit” in een andere groep en heeft geen contacten op internet met de “anderen” , maar een beetje belangstelling leek ons toch wel op zijn plaats. Iedereen hier in de straat (9 huizen in een weg van 1 kilometer lengte) leeft erg op zichzelf. Uiteraard weten we wel van elkaar wie waar woont en zeggen gedag en zo maar daar houd het verder mee op. Met de buurjongen gaat het lichamelijk boven verbazing goed maar alles zal natuurlijk wel een plekje moeten krijgen. Voor alle duidelijk wil ik nog zeggen dat aan het begin van dit alles het woord Homo lag, dit heb ik gezien jullie reacties in mijn vorige post niet helemaal duidelijk gesteld. De buurjongen heeft een vriendin. Toevallig sinds gisteravond begrepen dat Homo misschien wel “gewoon” als scheldwoord wordt gebruik. Het zoontje van mijn vriendin is ook om “deze reden” in elkaar geslagen. Zeggen ze toch altijd dat alles in de grote stad gebeurd, hier op ons eiland kunnen ze er ook aardig wat van….

Wil ik jullie tot slot nog even voorstellen aan onze nieuwe huisgenoot Pip




… en ontdeugend dat ze is. (special voor Inka: “Ze bleef zelf zitten, echt waar!)

vrijdag 24 juni 2011

Was het leuk? En dan komt er toch een verhaal….

Goh, ik ben weer eens moe wakker geworden vanmorgen maar het verbaasd mij niets. De halve nacht beneden gezeten met jongste. Zij was gisteravond (de eerste dag van haar vakantie) samen met vriendinnen naar een examenfeestje. Thema Hippie, leuk, gezellig, denk je dan. Maar het eindigde alles behalve gezellig, onze buurjongen is daar in elkaar geslagen omdat ze denken dat hij homo was of is of zo…Ze zijn blijkbaar niet de doelgroep van GTST, anders hadden ze vast wel geweten wat de consequenties zouden zijn, of niet misschien toch te dom daar voor. Omstanders hadden de politie gebeld maar deze wilde niet komen, ook de ambulance weigerde te komen zodat een vader deze jongen naar het ziekenhuis heeft gebracht. Hoe het nu met hem is, weet ik niet. De politie had het waarschijnlijk te druk met bonnen uitschrijven voor het niet stoppen voor een stopbord a raison van Euro 150,- op een lege weg. Heb ik alle begrip voor hoor, als je toch niets te doen hebt. Jullie niet goh… En waarom zou de ambulance toch komen als transport ook zelf geregeld kan worden, niet? Scheelt weer in de kosten.

Gelukkig werd mijn dochter en haar vriendin door een moeder daar uit de staat compleet overstuur thuisgebracht. Vandaag maar een bloemetje regelen voor haar.

Eenmaal thuis moest alles natuurlijk uit in den treuren besproken worden en dat begrijp ik nu dus ook echt, maar ja wel de halve nacht opgezeten en dan valt het nu niet mee. Maar dat was nog niet alles. Ze was haar fietssleutel en telefoon kwijt, complete tas werd omgegooid en wat viel daar uit; een pakje sigaretten met aansteker, ja je leest het goed, ze is 14, mensen, 14! De dames liggen nu nog te slapen en dat laat ik maar even zo, maar straks, ik lust haar rauw!!!!

Weer een klaagblog, weer geen foto, kan het ook nog steeds even niet opbrengen om ergens reacties achter te laten, sorry. Bijna weekend misschien rust ik een beetje uit?

woensdag 22 juni 2011

Klaagbrief

Niks geen bloemetje op woensdag vandaag voor mij. Mijn hoofd staat helemaal niet naar bloemen, ik heb meer zin om lekker even te klagen. Geen zin hier in, even goede vrienden, klik dan deze post maar gelijk weer weg want het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn en het even van je af schrijven helpt soms echt en nu hopelijk ook voor mij. Ik pas gewoon de Floor-methode toe, 3 minuten typen, er verder niet over nadenken en posten. Hopelijk lucht het op. Nogmaals je bent gewaarschuwd!

Manlief zit inmiddels al maanden oververmoeid thuis, doet gewoon weinig tot niets extra’s in het huishouden en daar word IK dan dus moe van. Kom ik gisteren na een lange dag werken thuis, heeft hij werkelijk het bed nog niet opgemaakt terwijl ik dit ook niet zelf heb kunnen doen want toen ik weg ging lag hij er nog in. De rest van het huis was uiteraard wel tiptop in orde voordat ik weg ging, hou nu eenmaal van een opgeruimd huis maar niets meer van een opgeruimd huis te zien als ik dan thuis kom. Een hoop getetter van iedereen om verhalen aan me kwijt te kunnen, dat is wat ik kan krijgen maar ja ik ben gewoon moe. Noemen ze me ook nog eens chagrijnig, tja….

Examen- en uitslagstress van oudste, Gelukkig is ze sinds maandag geplaatst op de school van haar keuze maar zoals altijd bij ons ging dit weer niet zonder slag of stoot. Hopelijk maakt ze het waar volgend jaar.

Jongste afgelopen week bijgestaan tijdens haar toetsweek, complete hoofdstukken had ze nog niet gezien, dat is dan toch heel hard werken, maar ja wat wil je ook. Haar werkboek leek nog nieuw, terwijl we nu toch echt aan het einde van het schooljaar zitten. En ja dat kost dan tijd, heel veel tijd terwijl ik me nog zo voorgenomen had om tijdens het pinksterweekend lekker in bad te gaan, nou ik ben nog steeds niet geweest. Mevrouw heeft straks lekker 8 weken vakantie om uit te rusten maar moedervakantie bestaat nog steeds niet. Klap op de vuurpijl was toch wel afgelopen weekend. Niemand die hier iets aan kon doen, begrijp ik ook heus wel maar ik was al zo moe. Jongste ging met complete vriendinnenclub naar Concert at Sea, Pfff wat een voorbereiding heb je, maar ja je hebt wat voor je meisje over natuurlijk En dan wordt het afgelast, kunnen we de hele boel weer inpakken en opruimen. Mijn opnieuw geplande weekendje rust viel in het water.

Een hoop gezeur en gezanik van beide meiden over het herplaatsen van onze pony’s. ze hebben er allebei geen tijd meer voor en volgend jaar al helemaal niet want dan doen ze allebei examen (tegelijk ja, ik denk hier nog maar niet eens over na…) maar niets is goed genoeg en dan willen ze ook nog de hoofdprijs vangen terwijl ik toch echt alleen naar een goed plekje op zoek ben en zelfs dat valt al niet mee.


Floor, ik red het niet in drie minuten maar even klagen, het lucht op!

donderdag 16 juni 2011

YES!!!



Niets geen mooie foto vandaag, dat is in het geheel niet belangrijk. Bodine is geslaagd!!! Lieverd ondanks alles dus toch, ze krijgen je er niet onder, niemand niet!!!

Je bent een kanjer!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

woensdag 15 juni 2011

Bramen



Weer eens iets anders, in de wei tegenover ons huis maar eens een bosje bloemen geplukt. Nou ja geplukt, geknipt met stevige leren handschoenen aan. Van een wei is namelijk weinig meer over, het lijkt eerder op een hof. Een hof vol met bramen. Wat zullen we smullen in het najaar, maar nu eerst even genieten van deze schattige bloementjes!

Mijn bijdrage aan Bloemen op Woensdag.

maandag 13 juni 2011

Dreaming of….

Zeeën van tijd, familie-etentje in de tuin op een heerlijke zomeravond aan een smetteloos gedekte tafel. Kaarsjes aan, bloementje erbij, heerlijke geuren uit de tuin, waar geen onkruidje in de bekennen is. Sla vers geplukt uit de moestuin met speciaal uitgezochte kruiden, geplukt uit de kruidentuin met biologisch tomaatje erin….

De saus heeft uren staan pruttelen op het fornuis, de pasta zelfgemaakt…..

En wat is het geworden? Een lekkere pasta met kant en klare saus en een salade uit een doosje van AH met alle ingrediënten er al in. Lekker makkelijk, ook lekker en nog smakelijk ook! Maar die tafel, die was mooi gedekt, je hoeft tenslotte niet overal concessies op te doen.







vrijdag 10 juni 2011

Mijn eerste New Dawn roos.

Een nieuwe challenge van Renny.



Just remember in the winter
far beneath the bitter snow
lies the seed
that with the sun’s love
in the spring
becomes the rose

~Bette Midler ~ The Rose

woensdag 8 juni 2011

Wat teksten al niet met me doen…

Zoals de dames die me ook op Twitter volgen inmiddels wel weten, ben ik gek op teksten. Leuke spreuken die je zomaar ergens tegenkomt, waar je even over nadenkt of soms zelfs tot actie aanzetten. En sinds deze winter ben ik ook gek op mijn naaimachine. Deze twee samengevoegd levert dan het volgende resultaat op:











Vandaag alles behalve een woordeloze woensdag dus!

zaterdag 4 juni 2011

Jo-Ann en Teun



Wij zijn op zoek naar een goed nieuw fijn thuis voor onze:

Donkerbruine New Forest merrie Jo-Ann (grote D-pony) uit 1994 en
kleine zwarte Shetland ruin Teun uit 2006

Een goed plekje voor hen samen vinden wij heel erg belangrijk

Jo-Ann heeft tot 2 jaar geleden in de les gereden. Zij heeft ook wedstrijd gereden tot de L1. Dit hebben zij zelf echter niet gedaan omdat mijn meiden meer van een buitenrit houden. Beiden hebben geen stalgebreken, zijn verkeersmak en zeer kindvriendelijk. Teun wordt bereden zonder zadel en geniet hier erg van. We bieden hen compleet met alle toebehoren aan. Wel willen de meiden graag komen kijken waar ze terecht komen.

Voor 1 keertje mijn blog maar even misbruiken. Sorry dames!

donderdag 2 juni 2011

Something Old, something Blue.

Een challenge van Renny van Bizzy at Home. Renny riep ons, blogdames, op een foto te maken met het thema Something Old, something Blue.



Mijn zusje is een paar weken geleden geopereerd, zondags voelde zij zich nog niet fit genoeg om iets te gaan doen maar wilde er wel graag opuit. Een ritje met mijn cabrio langs de duinen was een leuke optie. Op ons gemakje toerden we rond op ons eilandje. Niet iets wat ik anders ook zou doen maar spijt heb ik zeker niet gehad. Wat hebben we toch een mooie natuur vlakbij ons huis. Zeker nu alles in bloeit komt, de mooiste kleuren trokken aan ons voorbij. Rode klaprozen, witte margrieten, gele boterbloemen maar ook blauwe korenbloemen. Een fototoestel had ik helaas niet bij. En deze blauwe korenbloemen had ik nu net nodig, een bosje in een oud conservenblikje; mijn deelname aan haar challenge.





Nu moest ik pas een echte challenge aangaan. Een challenge met mijn man. Ik moest en zou terug naar die bloemen om een leuke foto te maken. Op weg naar onze boot komen we een aardig eind in de buurt maar hij snapt toch echt de clou niet om een eind om te rijden voor een fotootje. Maar zoals het een echte man betaamt trok hij toch echt aan het kortste eind en heb ik mijn foto kunnen maken naar inspiratie van een foto uit mijn nieuwe boek Sanselig Sommer.

woensdag 1 juni 2011

Bloemetje op woensdag

Voor het eerst een post via mobiel internet. Als blogverslaafde moest dat er natuurlijk een keer van komen. Hoe alles precies werkt weet ik niet maar dit is in ieder geval gelukt.













Zin in meer bloemen? Neem een kijkje bij Veronique