Pagina's

Tip

Met een klik op de foto wordt deze vergroot, met 2x klik zelfs bijna paginagroot!

vrijdag 30 april 2010

Maxima Koningin?



Ze kwam

Zomaar een mooie, lange, slanke vrouw die haar donkere haar blond verfde. Ze woonde sinds een paar jaar in New York nadat zij haar studie in haar thuisbasis Argentinië met goed gevolg had afgerond. Zomaar een mooie, slanke, blonde vrouw die werkzaam was voor een vestiging van een groot bankkantoor. Zomaar een vrouw waarvan er zo vele zijn. Maar deze vrouw had ambities, grote ambities en ze kwam.

Ze zag

Zomaar een mooie, blonde, slanke vrouw zag een oranjeharige man. En hij deed zijn naam oprecht eer aan want hij was een prins, een prins van Oranje. Inmiddels had zij door haar voornamelijk zakelijke contacten een groot netwerk om zich heen gebouwd. Ze was naarstig op zoek naar iemand die haar in contact kon brengen met deze oranjeharige man, een echte prins, de prins van Oranje. Deze vrouw vond iemand en ze zag.

Ze overwon

Zomaar een mooie, blonde, slanke vrouw uit New York zonder traceerbare fouten in haar verleden. Hoe moeilijk kon het zijn. Contact met de tot nog toe voor haar onbekende man was gemakkelijk gelegd en de tweede stap van haar plan was gelukt. Om een echte relatie met deze man te kunnen opbouwen moest ze toch wel wat meer uit de kast halen. In adellijke kringen werd er toch wel iets meer van je gevraagd. Goed contact met de moeder van deze oranjeharige prins, een echte koningin, moeilijk kon het zijn. En ook deze visie slaagde, ze overwon.

Het leek wel een sprookje, de bruiloftsdag van de mooie, blonde, slanke vrouw en haar oranjeharige droomprins. Ze won nu ook de harten van zijn volk en ze overwon.

De volgende stap in haar zorgvuldig uitgestippelde plan was haar positie helemaal zeker te stellen. Hoe kon dit beter dan met het krijgen van een echt prinsje of prinsesje. Deze stap verliep helaas iets minder makkelijk dan de voorgaande. Dit was iets waar ze met haar geraffineerde streken toch geen invloed op kon uitoefenen. Hier was ze toch echt afhankelijk van iets waarop zij geen invloed had. Maar het geluk was aan haar zijde. Het duurde even maar uiteindelijk werd het grote nieuws bekend gemaakt. Een troonopvolg(st)er werd verwacht. En ook deze stap was gelukt, ze overwon.
Volgens de etiquette moest er nog een tweede troonopvolg(st)er door haar aan de prins geschonken worden maar de druk lag nu toch wel iets lager. Ze hoefde zich iets minder zorgen te maken en een tweede prinsesje werd snel na haar zusje geboren. Met drie prinsesjes had zij haar toekomst financieel toch wel zeker gesteld. Wat kon haar nu nog gebeuren. Ze overwon opnieuw.

Is er nog meer winst te behalen voor zomaar een mooie, slanke, blonde vrouw uit New York? Zijn moeder, de koningin, wist het antwoord en wilde haar graag belonen voor de verleende diensten. Wat is er mooier dan de titel koningin? Zomaar een mooie, blonde, slanke vrouw uit New York werd koningin. En ook deze keer, overwon ze opnieuw.

Ze kwam, ze zag en ze overwon en ze overwon en ze overwon en ze overwon en ze overwon.

woensdag 28 april 2010

Battenoord




Battenoord is een gehucht in de gemeente Middelharnis en ligt aan de dijk met het Grevelingenmeer. Het is op de route die ik graag rijd om even lekker helemaal tot rust te komen, zo feeëriek is het er. Ook gisteren lag Battenoord op mijn pad. Helemaal aan het einde of aan het begin, het is maar hoe je het bekijkt ligt een sprookjeshuisje. Enkele jaren geleden nog bewoond maar nu in verre gaande staat van verval. Mijn blik wordt altijd naar dit huisje getrokken, beelden van vroeger zonder elektriciteit, op de hand gewassen wasgoed wapperend in de wind…

Gisteren heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben de dijk afgewandeld om het huisje vast te leggen voordat het te laat is. Onder het gekwetter van vogels heb ik een rondje om het huisje heengelopen, de sfeer opgesnoven en mooie foto’s kunnen maken.





dinsdag 27 april 2010

Soep met brood



Toen de meiden nog klein waren was het vrijdagavond vaste traditie: Goede tijden, slechte tijden kijken met een doosje soesjes van de banketbakker. Nu weet ik niet wat ze leuker vonden, pas om half negen naar bed of die ovenheerlijke soesjes. Deze traditie hebben we jarenlang volgehouden maar uiteindelijk waren ze te groot voor Goede tijden, slechte tijden.

Zo langzamerhand is er een nieuwe traditie ingeslopen. Zaterdagavond soep met zelfgebakken krentenbollen of een ander lekker brood. In de soep kan ik lekker veel groenten kwijt, genoeg voor het hele weekend, want op zondag komt dat er zeker ’s zomers met al dat bbq-en met de boot op een eilandje vaak niet meer van.

maandag 26 april 2010

Bollenvelden



In deze tijd van het jaar, alweer 9 jaar geleden besloten wij om ons op Flakee te vestigen. Bij het bezichtigen van het eerste huis was het meteen raak maar op advies van mij vader hebben we nog een huis bekeken. Nog nooit zo’n smerig en vies huis gezien maar de achtertuin grensde aan bollenvelden, wat een kleurspektakel. Ik was altijd in de overtuiging dat de bollenvelden zich in het Westland bevonden maar hier op Flakkee kunnen ze er ook wat van, ieder jaar opnieuw een feestje. Aangezien mijn dochter in deze periode jarig is vergaapt ook ons bezoek (uiteraard met meegebrachte fototoestellen) zich ieder jaar weer aan deze kleurenpracht. En ik…na negen jaar raak ik eraan gewend, een verwende dame dus. Toch wil ik jullie wel nog even laten genieten van de bollen. Om mezelf een beetje tegemoet te komen heb ik hier mijn lievelingskleur, roze, uitgekozen.

zaterdag 17 april 2010

Dank je wel





Dank jullie wel voor alle lieve woorden die ik op mijn vorige post heb mogen ontvangen. Deze hebben mij echt veel goed gedaan. Ik heb best even getwijfeld of ik wel zo’n persoonlijk berichtje wilde plaatsen. Maar ook dat ben ik!

Zit vandaag wel een beetje op een roze (of misschien wel blauwe) wolk, het is zo mooi buiten, de intens blauwe lucht, de witte en roze bloesem…gewoon genieten!



donderdag 15 april 2010

Heimwee en Vriendinnen



Iedereen heeft wel een reden om aan een blog te beginnen. De een vind het leuk vinden om te stylen, de ander om foto’s te maken of stukjes te schrijven.

Alweer 10 jaar geleden zijn we van de Hoeksche Waard naar Goeree-Overflakkee verhuisd. Slechts een eiland verder, nog steeds Zuid-Holland, maar wat een wereld van verschil. Niet veel mensen weten het, maar wij zijn een samengesteld gezin. Mijn oudste dochter was net een jaar oud toen ik mijn nieuwe man ontmoette, maar toch. Onze keuze om destijds te gaan verhuizen had toch ook wel een klein beetje hiermee te maken. Hier kende niemand ons en ons verleden. De nieuwe tandarts vond zelf dat mijn oudste dochter sprekend mijn man was, zo zie je maar. Een groot vrijstaand huis voor hetzelfde budget als een tussenwoning een eiland hoger was ook wel heel erg aangenaam.

En toch, een nieuwe start met een mooi huis in een mooie omgeving, en toch af en toe kriebelde het: heimwee! In de Hoeksche Waard had ik vele vriendinnen die het ook leuk vonden om met hun huis bezig te zijn, lekker te kletsen bij een kopje thee of glaasje wijn, een eiland verder betekende dat bijna al deze contacten snel, al heel snel, verwaterde en dat had ik niet echt verwacht. Ook hier heb ik leuke dames ontmoet maar toch is het anders. Dus nog een beetje meer heimwee.

Toen de gelegenheid zich voordeed om een winkeltje in de Hoeksche Waard te beginnen hoefde ik dan ook geen twee keer na te denken. Terug! En toen ontdekte ik zelf ook dat de Hoeksche Waard en Goeree-Overflakkee, slecht gescheiden door het Haringvliet toch wel een eindje bij elkaar uit de buurt lagen en met twee meiden op het ene en mijn winkeltje op het andere eiland moest ik me in tweeën splitsen en dat lukte niet. Mijn winkeltje is dan ook gesloten. Inmiddels zit ik meer thuis en kan ik eindelijk echt genieten van ons mooie huis. Het is zo mooi maar eerder zag ik dat gewoon niet. Alleen iets leuks vinden voor mijn huis lukt hier nog steeds niet. En die vriendinnen (die het ook leuk vinden om met hun huis bezig te zijn) hè, die mis ik nog steeds. Gelukkig heb ik daar nu iets op gevonden. Een weblog, met mooie dingen bezig zijn, de foto’s maken, een leuk stukje schrijven en dan … lieve reacties. Het voelt gewoon alsof ik ook hier nu echte vriendinnen heb. JULLIE. Dank jullie wel hiervoor, het voelt zo fijn.

dinsdag 13 april 2010

Overpeinzingen



Zo maar een beetje mijmeren, zal ik dit of zal ik dat? Eigenlijk er geen tijd voor hebben maar toch dwalen je gedachten af, een momentje voor jezelf, arbeidsvitaminen gevoed door de zon.

Genoeg gedroomd! Vol energie weer aan de slag, een nieuwe dag die nog leeg is, die nog helemaal opnieuw ingevuld kan gaan worden door jezelf en dat iedere dag opnieuw.

Maak er wat van vandaag!

vrijdag 9 april 2010

En toen was het stil

En toen was het stil, stil op mijn blog althans maar zeker niet in mijn leven.

Afgelopen donderdag heeft manlief met zijn vader onze nieuwe boot naar de thuishaven gevaren, een tocht van drie dagen en zelfs een nacht. Van mijn kant werden ook de nodige hand- en spandiensten verwacht. Al met al heb ik het er maar druk mee gehad. Wel leuke foto’s gemaakt maar deze zijn dan toch minder geschikt voor op mijn blog.

Zaterdagavond moe maar voldaan plofte ik neer op onze bank. Rust…Mijn oudste dochter had van de overtocht weinig mee gekregen en toog vol goede moed en vol energie op haar scooter naar haar vriendin, een dorp verder. Tien minuten later ging de telefoon, en gedaan was het met de rust, ze was onderuit gegaan. Een konijn was plotsklaps (zonder te kijken) overgestoken, ze had hard geremd en was daardoor over de kop gevlogen. Manlief en ik direct in de auto gestapt om haar op te halen. Ter plaatse bleek dat niet alleen haar scooter maar ook zijzelf behoorlijk in de kreukels lag. Hier heb ik dan maar geen foto’s van gemaakt. Manlief op de scooter naar huis (kon hij zich weer even zestien voelen en dit dan toch liever maar niet meer) en wij door naar het ziekenhuis. En daar was het druk…pas na middernacht huiswaarts gekeerd met een arm in het gips.

Thuis was er in de tussentijd niets gebeurd, bestellingen in van de webwinkel niet afgehandeld, de cadeautjes van mijn give-away nog niet verstuurd en er wachtte nog een berg werk en diverse afspraken buiten de deur op me.

En dan vliegen de dagen voorbij, op controle met oudste, nieuw gips (hopelijk blijft het hierbij en hoeft ze niet geopereerd te worden)

Inmiddels al vele taken afgehandeld en hopelijk met een lege takenlijst, dus ook met een leeg hoofd het weekend in. Het is nog niet zover maar ik ben een eind in de richting. Om de ergste afkickverschijnselen van het bloggen tegen te gaan bij deze dan maar eens een stukje zonder plaatjes.

donderdag 1 april 2010

And the winners are:



In de categorie Nieuwsbrief via de Webwinkel: Annemarie Hovius

In de categorie Hyves: Hellen (ja echt eerlijk!)

Wat een stroom aan reacties, zo leuk: iedere keer wanneer ik mijn mailbox opende stond er wel een berichtje van een van jullie bij. Ik heb genoten, 50 nieuwe volgers en 65 reacties! Ergens schaam ik me ook al een beetje, allemaal reacties voor mij, of was het toch voor het boek misschien. Gelukkig kan ik iemand heel erg blij maken.

In de categorie Volgers: Pauline van Logement it Foarhûs

Met zoveel reacties leek het mij leuk om ook nog drie troostprijzen te verdelen. Een loungeachtige CD met twee kaartjes van Jeanne D’Arc Living erbij zijn voor:

- Inka en Andre
- Collie-Collie
- Madelon van Granny’s Place

Alle winnaars van harte gefeliciteerd!

Van de blogdames (en heer natuurlijk) ontvang ik graag de adresgegevens via mijn mail. Van Annemarie en Hellen (haha) zijn deze bekend.

Op naar de volgende give-away!!!