Brief van Jasmijn aan Oma

Je was mijn lieve oma totdat de tijd jou vertelde te gaan. Je bent nog steeds mijn lieve oma want in mijn hart blijf jij altijd bestaan. Hoe vaak je lichaam je ook weer duidelijk maakte om te gaan maar nee hoor mijn oma die bleef voor altijd bestaan dat was wat ik vroeger altijd dacht. Ik mis je heel erg veel tot op de dag van vandaag. Gelukkig ben je nu bij opa en zullen jullie samen verder gaan de draad weer opgepakt maar dan niet hier maar daar samen met elkaar, Je miste hem zo je hield van hem elke dag de gedachte maakt mij blij dat jullie weer samen zijn . Je was mijn lieve oma nu en in je graf toen je daar zo lag mijn hart ging te keer wat moest ik hier van denken en wat deed het toch een zeer. Hoe kan mijn lieve oma weg zijn? Je bent mijn lieve oma later zal ik bij je zijn gaan we samen weer op pad de lol beleven die we altijd hadden weer leuke dingen met jou doen. Maar jij mijn lieve oma je zal altijd blijven bestaan ik denk nog vaak aan je. Ik zal je nooit meer laten gaan in mijn hart zal jij altijd blijven bestaan. Ik kan me nog herinneren die goede oude tijd, totdat jij uit mijn leven gleed . Mijn lieve oma vol plezier ik zal je missen nog erger dan vandaag nog erger dan gisteren. Al die spanning en paniek afwachten .. totdat jij ons verlaten zou en toen toen was de tijd daar. Maar ik bleef geloven mijn oma ooo mijn oma komt er wel over mijn oma is sterk. maar dit was je lichaam te veel het lukte je niet meer je hebt nooit op gegeven maar je kon gewoon niet meer je was op dit is beter voor je oma. Je was het echt van plan ik weet het zeker, jij was van plan om hier boven op te komen . Uiteindelijk was de tijd rijp je stribbelde tegen van het begint tot het eind.. maar toen was het te veel je was weg. Hoe kon dit nou gebeuren, ik kon het niet begrijpen want nee hoor mijn oma zij zal nooit gaan mijn lieve oma zal altijd blijven bestaan. nu heb ik een enkele foto en een
herinnering een graf een leeg huis.. als je moe/ en op was ging je meestal naar bed tijd om te gaan slapen maar bij jou liep dit echter anders jij ging niet naar bed.. jij ging naar de hemel. Ik ben je nog op komen zoeken in het ziekenhuis, ik wist dat jij het wist. Ik mis je zo erg oma. Al ben jij daar en ik nu hier, ik voel je om me heen ik weet het jij bent hier dicht bij mij.
IK MIS JE OMA!

Gisteren zou je 61 jaar geworden zijn.

Onze Boot

Al weer heel wat jaartjes geleden aangestoken door het enthousiasme van mijn zus en de broer van mijn man (ja samen zijn zij ook een setje) hebben we een heel klein zeilbootje gekocht. Hier hebben we veel plezier van gehad maar ja hij was wel erg klein. Op naar een maatje groter, weer snel verwend en nu dan nog een maatje groter. Op bijna 10 meter moet het toch goed toeven zijn?

Na heel wat bloed, zweet en tranen van mijn man tijdens het opknappen, het afgelopen weekend voor het eerst ermee op pad. Onze boot ligt in Port Zélande aan het Grevelingenmeer. Op dit meer zijn diverse kleine eilandjes en die waren onze bestemming. Uiteindelijk op de Archipel beland. Een groepje van drie kleine eilandjes met een heus zandstrandje, ’s nachts vaak de thuishaven van zeehondjes maar deze vonden het dit pinksterweekend toch ietwat te druk. Op deze eilandjes zijn geen faciliteiten, je bent compleet op jezelf en je boot aangewezen en je mag hier drie achtereenvolgende dagen verblijven.

Tijd voor mij om leuke foto’s te maken. Dus dames: Hier zijn ze dan!

In de achterkajuit het hutje van de meiden:

*** 2e Give-Away ***

Jaja, het is zover, tijd voor een feestje, 10.000 woorden aan mijn blog toevertrouwd, voor mij met recht tijd voor een feestje.

Aangezien jullie degene zijn die (al) deze 10.00 woorden gelezen hebben, wil ik dit moment graag met jullie delen. Tijd voor een tweede Give-Away, gewoon omdat ik dit zelf leuk vind en om jullie te bedanken voor het lezen van al deze woorden.

Met een bloeiende blauwe regen boven mijn terras en als dealer van Crabtree&Evelyn heb ik een mooie give-away samengesteld:

Een fles Eau de Toilette van Wisteria en een mooie etui met verzorgende miniaturen!

Al mijn volgers maken een kans maar ik vind het extra leuk als je een reactie achterlaat met jouw feestmoment. Uiteraard is een link naar mijn blog erg fijn.

Meedoen kan tot 31 mei!

Brocanteschuur in Middelharnis

Vorige week vrijdag vlug, vlug nog even naar Middelharnis op en neer. Niet helemaal gelukt want op de terugweg kwam in ineens een bord tegen: “Schuur Open”. In eerste instantie reed ik gewoon door, schuur open in Middelharnis? Gelukkig viel het kwartje toch nog vrij snel zodat ik niet zo heel ver hoefde terug te lopen. Rosita is vorig jaar in de schuur naast haar prachtige huis een brocanteverkoop gestart. Nu heb ik het de achterliggende periode zo druk gehad dat ik dit nog niet gezien had. Gelukkig heb ik nu weer iets meer tijd!

De Brocante Schuur
Schoolstraat 9
Middelharnis

Telnr: 0187-489696
Openingstiiden: iedere vrijdag van 10 tot 4 uur en op afspraak



Deze foto's zijn door Rosita zelf gemaakt:

Zomaar een kastje?

Zomaar een kastje bij ons in de gang.

Zomaar een kastje? Nee…

Het kastje is ettelijke jaartjes geleden door de opa van mijn man bij het grof vuil vandaan gehaald, ja dat bestond toen nog en stond zomaar langs de kant van de weg. Jarenlang heeft het bij mijn schoonouders is huis gestaan maar met onze verhuizing naar ons boerderijtje mochten wij het hebben.

Zomaar een kastje? Nee…

Op het kastje staat de oude telefoon van mijn opa, de laatste jaren was hij behoorlijk de weg kwijt, wist zelfs niet dat zijn eigen zoon overleden was.


Zomaar een kastje? Nee…

Het zilveren theeservies, van mijn oma gekregen, staat er mooi op te pronken, aangevuld met diverse zilveren lepels van de oma van mijn man.

Zomaar een kastje? Nee…

Bovenop staat een vaasje. Het vaasje waar mijn moeder een roos uit het rouwboeket van mijn vader in bewaarde.


Herinneringen aan ouders, opa’s en oma’s het mooiste wat er bestaat.

Zomaar een kastje? Nee, voor ons duidelijk niet!

Een beetje van mezelf en een beetje van de buurman.

Aspergetijd

Het is weer aspergetijd, heerlijk smullen. Vorige week op de traditionele manier met ham en eieren gegeten, deze week met zalm. De meiden houden er niet echt van, ze moeten van mij toch twee stuks eten om zo aan de smaak te wennen. Meer hoeft niet want des te meer blijft er voor ons over.

Quote van mijn jongste dochter: “Jammer dat ik asperges niet lekker vind, maar je dekt de tafel altijd zo mooi dus eet ik het maar.” Waar mooi serviesgoed al niet tot kan leiden!

Nieuwe Boot

Aan het begin van dit jaar liep mijn man tegen een nieuwe boot aan. Een klusproject van formaat. De boot lag in Huizen, zo’n anderhalf uur rijden bij ons vandaan. De weekenden stonden in het teken van de nieuwe boot. Met het smelten van het ijs kon deze onze kant opkomen. Na de verkoop van onze oude boot werd het klussen echt serieus. De afgelopen 14 dagen draaide alles om de boot. Zelf heb ik de bekleding onder handen genomen, mijn vingertoppen zijn werkelijk bont en blauw. Het resultaat is er ook naar, de boot ligt netjes in de thuishaven te schitteren in het water.

Ik heb het met alle liefde gedaan maar nu weer rust en regelmaat in de tent. Hopelijk mag morgen het gips van mijn dochters arm zodat ik haar niet meer hoef te halen en brengen naar school. Ik gedij gewoon het beste met regelmaat, zoals een echte boekhoudster betaamd.

Inspiratie

Nu ik alweer iets langer bezig ben met bloggen (ahum 3 maanden) wordt het soms iets moeilijker om inspiratie voor een post te vinden. Nu heb ik al diverse leuke vaste items op de verschillende blogs van jullie voorbij zien komen. Emaille op maandag (helaas heb ik geen emaille maar toch), Mosaic Monday (ben gek op collage’s maken, het veroezeld ook de kwaliteit van mijn foto’s een beetje) Outdoor Wednesday en Woordenloze Woensdag. Hebben jullie misschien nog meer tips?

Outdoor Wednesday

Hosted bij: http://asoutherndaydreamer.blogspot.com/

Een rondje door mijn tuin

Helaas is het weer iets minder op het moment, lekker in de tuin zitten, zit er daarom eventjes niet in. Toch wil ik graag genieten van mijn tuin, even een rondje er door heen lopen dus.

A walk through my garden Unfortunately the weather is not very well at the moment for relaxing in it.



Aan de voorkant, langs het erf doet de Sneeuwbal dit jaar geweldig zijn best, in drie jaar tijd zo hoog geworden dat je ons huis bijna niet meer ziet.

At the front side yard, the Snowball become so high that you can hardly see our house.



Vorig jaar een leeg plekje gespot, plaats voor een extra struik en dan nu , mijn eerste Sering, slechts 1 bloem, maar oh wat mooi.

Last year, I spotted an empty spot, now my first Lilac.



Toen wij destijds ons huis kochten stond dit ongeveer in een soort bos, en dat midden in de polder. Hert eerste jaar was het huis aan de buurt, het tweede jaar de tuin. Met behulp van vele tuinmannen, er stond op een gegeven moment zelf een graafmachine in de tuin, orde in de wildernis gebracht. Doordat er veel te veel stond, lieten vele bomen niets meer van hun pracht zien, het was gewoon een kwestie van overleven geworden. Nu alles een beetje meer de ruimte heeft gekregen zagen we een heuse kastanjeboom in de hoek. Vorig jaar voor het eerst in bloei, dit jaar is het opnieuw genieten.

At the beginning our garden looked like a kind of forest, With the help of many gardeners, there was at one time himself a big digger in tour garden, put order in the wilderness. Because there was too many trees, they don’t show their beauty, it was just a matter of survival for them. Now everything has been given more space, we saw a real chestnut tree in the corner. Last year for the first time in bloom, enjoy it again this year.



Doordat onze tuin jaren in duisternis had doorgebracht was er geen bloem in te bekennen. Waarschijnlijk een erfenis van een van de vorige bewoners, weet niet exact was voor plant dit is, midden op het pad naar de voordeur, maar te mooi om zomaar te verwijderen.

Because our garden had spent years in darkness there was no flower in sight. Probably a legacy of one of the previous tenants, I don’t know the name of this plant, is in the middle of the path to the front door, but too good to remove it.



Zittend onder de Blauwe Regen is het heerlijk genieten van de geur, jammer dat alles maar een paar weken bloeit.

Sitting under the Wisteria enjoying the smell.



De buitenrand van onze tuin moet eigenlijk door de gemeente onderhouden worden, dit gebeurd niet, wat nu resulteert in een geweldig bloemetje. Ik heb een beetje het idee dat het een brandnetel is, maar hoe kan zo’n nare plant nu zulke mooie bloemetjes geven?

The outer edge of our garden should really be maintained by the municipality, this does not happen, which is now resulting in a great flower. I have an idea, it is a nettle, but how can such a nasty plant give such beautiful flowers?



Niet echt meer onze tuin, aan de overkant van de dijk, het weitje voor onze pony’s, voor het eerst dit jaar met Fluitenkruid. De koningin onder het onkruid.

Not really our garden, the meadow for our ponies, for the first time this year Cow Parsley; the queen of weeds.

Een hoekje in de hal

Jeanne D'Arc Living

Aan het einde van de maand komt het nieuwe exemplaar van Jeanne D’Arc Living weer uit. Er zijn inmiddels al meer exemplaren in het Engels dan in het Deens uitgegeven. Heerlijk dat je het magazine nu ook kunt lezen (al is mijn Engels nu ook weer niet zo goed) maar de Deense versie had toch ook wel iets, het religieuze, het mystieke, mooie verstilde foto’s met een tekst die je er dan zelf bij kon verzinnen. Die mooie sobere sfeer. Ik weet nog wel dat ik het eerste voorwoord in het Engels las en toen was het toch anders, het beetje zweverige werd toen zwart op wit neergezet en dan heeft het toch iets van zijn egards verloren. Dat neemt niet weg dat ik het magazine niet van A tot Z (en van foto tot foto) doorneem, daar is het gewoon te mooi voor. Maar toch…

Emaille op Maandag

“OPEN HUIS”

Afgelopen zaterdag lag de volgende uitnodiging bij mij in de bus.

Zaterdag 15 mei 2010 is er gelegenheid tot het bezichtigen en kopen van allerlei (emaille) gebruiksvoorwerpen uit grootmoeders tijd.

Het adres is Groenweg 35 te Nieuwe Tonge.
U bent welkom tussen 10.00 tot 16.00 uur.

Het betreft (emaille) gebruiksvoorwerpen zoals hieronder beschreven:

Petroleumstellen Zand, Zeep en soda
Emmers Pannen
Lepelrekken Voorraadbussen
Kruidenkastjes enz………….

De emaille gebruiksvoorwerpen zijn er in verschillende kleuren:

Grijs Gewolkt;
Groen;
Rood;
Blauw;
Enz…

Tevens zijn er een viertal Kookfornuizen, zeer geschikt voor de buitenkeuken. Verder kunt U een keus maken uit Zinken Gebruiksvoorwerpen en Oud Gereedschap.

Verder is er de mogelijkheid voor het laten taxeren van Uw oude Munten en Bankbiljetten en deze kunt U eventueel inleveren. Tevens verkoop van deze artikelen.

Inlichtingen bij Jan Nijssen tel. 0187-651638

Dit lijkt mij een leuke bijdrage voor Emaille op Maandag van Irma op haar blog Allemaal kleurtjes. (http://allemaalkleurtjes.blogspot.com/)

Eerste Moederdag zonder moeder

Na het overlijden van papa ben je iedere dag een stukje gestorven en afgelopen najaar is het laatste stukje van je heen gegaan. In de voorafgaande periode was je iedere keer een stapje verder achteruit gegaan. Toch zag je dit zelf niet.

Ik ben erg dankbaar dat we vorige herfst nog met z’n allen naar Djerba zijn geweest. Met volle teugen heb je genoten. Daar heb ik me wel gerealiseerd dat zo’n uitstapje eigenlijk niet meer kon.

De laatste periode in je leven heb je als erg eenzaam ervaren. Zelf belde ik je iedere dag op en kwam eens per week langs. Wat was je trots op je eerste kleindochter, je zag er zelfs als je eigen dochter, wat was je boos als ik haar na een bezoekje weer mee naar huis nam.

Winkelen was je lust en je leven. De donderdag voor je val had je nog complete nieuwe wintergarderobe aangeschaft. Na afloop nog lekker lunchen in mijn winkeltje. Bij het naar huis brengen bedankte je ons uitgebreid voor de fijne dag, iets dat je anders eigenlijk nooit deed. Voor ons de laatste keer dat we echt contact gehad hebben. Hierna heb ik je alleen nog aan de telefoon gehad.

Je was al langere tijd niet meer de echte “oude” mama, maar je wilde van geen opgeven weten. Je bent blijven knokken tot het bittere eind in je eigen huis, waarmee je iedereen iedere keer weer versteld deed staan. Zelfs toen de artsen vertelden nu toch echt niets meer voor je te kunnen doen, gingen wij, jouw dochters, er stiekem nog steeds een beetje van uit dat je ons ook deze keer weer versteld zou doen staan. Het is deze keer echter anders gelopen. Een noodlottige val van de trap had nu toch echt anders beslist.

Ook al hebben wij er vrede mee dat je nu eindelijk rust hebt, het voelt voor mij erg wrang dat je dit op zo’n jonge leeftijd is en je ook je moeder nog achterlaat.

“Laat me niet alleen achter”, vroeg je me. Maar ik weet zeker dat papa op je wachtte en het vanaf hier van me heeft genomen.

Eindelijk rust mama, eindelijk weer samen met papa.

2e Award

Dank je wel Ria voor de award, zag bij Inka en Andre dat zij deze ook in ontvangst genomen hadden en ja daar kwam ik op het idee om het ook te doen want dat was natuurlijk wel je bedoeling. Ik vind het ook leuk om deze weer aan vijf blogs door te geven. Niet dat ik de andere blogs die ik volg minder leuk vind (anders zou ik ze niet volgen uiteraard), maar ik vind het extra leuk om er 5 eens extra in het zonnetje te zetten.

- Mea van Mayflower
- Ineke van &Styling
- Marion van Swedish Lifestyle
- Myrna van Grisblanc
- Jolanda van Franse Lelie

Ook Tamar (Wonen in wit), Inka en Andre, Annemiek (Belle Brocante Design) en Yvonne (English Style) van harte gefeliciteerd met jullie award.

Als tegenprestatie zal ik de vragen keurig netjes beantwoorden.

1. Waar is je telefoon…
netjes in mijn tas.

2. Je haar...
halflang veel te dun blond.


3. Je vader...
mijn vader, slechts 57 jaar oud geworden, is alweer 5 jaar geleden overleden en ik mis hem nog iedere dag.

4. Mijn moeder...
mijn moeder is afgelopen najaar op 60-jarige leeftijd overleden, uiteraard mis ik haar ook maar ben ook blij dat ze weer bij mijn vader is. Eindelijk samen!

5. Favoriete eten...
brood in alle soorten en maten.

6. Mijn droom de afgelopen nacht...
gelukkig afgelopen nacht droomloos geslapen, lekker rustig.

7. Favoriete drank...
ananassap.

8. Mijn droom - doel...
mijn dromen zijn allemaal uitgekomen.

9. In welke kamer werk je...
mijn kantoor.

10. Hobbies...
bloggen; foto’s maken, foto’s bekijken, stukjes schijven en stukjes lezen, boeken en tijdschriften lezen en haken.

11. Angst...
mijn meiden zou ik graag behoeden voor alle slechts in de wereld.

12. Waar woon je over 6 jaar...
ik denk nog steeds hier, maar denk wel dat wanneer de meiden niet meer bij ons wonen wij ook elders een plekje gaan zoeken.

13. Waar heb je geslapen vannacht...
tussen witte lakens.

14. Iets dat je niet bent...
iemand die het zichzelf gemakkelijk maakt.

15. Muffins...
liever een lekker broodje.

16. Verlanglijstje...
rust.

17. Waar ben je opgegroeid...
Mijnsheerenland, waar mijn meiden ook geboren zijn.

18. Wat heb je voor het laatst gedaan...
lekker zitten lezen, bloggen en haken, een luie zaterdagochtend dus.

19. Wat draag je...
een nachthemd.

20. Mijn t.v...
doet me niet zo heel veel.

21. Heb je huisdieren...
2 pony’s en 3 poezen.

22. Vrienden...
heb ik in de achterliggende drukke periode verwaarloosd.

23. Mijn leven...
kent hoge bergen maar deze kunnen helaas niet hoog zijn zonder diepe dalen.

24. Mijn humeur...
ik ben wel in een goed bui vandaag al weet ik nu al dat mijn dag weer veel te druk wordt.

25. Mis je iemand...
ja.

26. Voertuig...
mijn zwarte cabrio.

27. Iets dat je niet kunt dragen...
met een navelbreuk mag ik helemaal niets dragen op het moment, erg lastig.

28. Favoriete winkel...
Riviera Maison.

29. Favoriete kleur...
zwart.

30. Wanneer voor de laatste keer gehuild..
tijdens het zien van de film, Komt een vrouw bij de dokter.

31. Wanneer heb je voor de laatste keer gelachen…
gisteren, tot huilens toe.

32. Mijn beste vriend
ben ikzelf, moet het met mijzelf tenslotte doen.

33. Een plek waar je weer naar toe zou gaan...
daar waar het vredig en rustig is.

34. Facebook...
Nee...wel hyves

35. Favoriete plek om te eten...
mijn klepbank in de eetkamer.

Happy 101 award

Ik ben er helemaal stil van, gelukkig dat het gisteren voor mij woordenloze woensdag was. Dank je, dank je, dank je wel lieve Herma van het blog Goud of Zilver (http://hermaborkent.blogspot.com/)

Het is de bedoeling dat ik 10 zaken vertel waar ik vrolijk van word:

1. Mijn meiden, ze weten nog niet dat ze een plaatsje op mijn blog gekregen hebben.



2. Mijn man



3. Jo-Ann en Teun, onze pony’s, omdat ze mijn meiden gelukkig maken en mij altijd vrolijk gedag zeggen als ik terugkom van weggeweest.



4. Hansje, vernoemd naar mijn veel te jong overleden vader, omdat ik hem zelf met het flesje heb grootgebracht.



5. Mijn zussen, omdat we samen zoveel hebben meegemaakt.



6. Mijn huis, mijn plek onder de zon.



7. Mijn auto, niet echt ladylike, vind ook alleen deze echt geweldig.



8. Mijn boeken, zo’n drie per week.



9. Pas ontdekt, haken, met de haaknaalden van mijn moeder; Ontspanning ten top!



10. Jullie, van jullie leuke stukjes tot jullie lieve reacties.


Ik geef de award door aan:

1. Ingrid van Home&Lifestyle, ze maakt zulke sfeervolle foto’s
2. Nieneke van In ons huis, ze heeft een heel spontaan blog.
3. Helena van Passione Helena, vanwege de schitterende foto’s
4. Ilse van What’s up omdat ze zo goed voor haar mening durft uit te komen.
5. Hetty van Faire un Songe omdat ze haar huis zo mooi heeft ingericht.
6. Heidi van La Flotte, ze maakt werkelijk de schitterendste dingen.
7. Janet van Details maakt werkelijk schitterende foto’s
8. Sylvia van Villa Extra, door Sylvia ben ik voor het eerst op een blog terecht gekomen en ze heeft een hele mooie rapportage van mijn winkeltje gemaakt: http://villaextra.blogspot.com/search/label/Bo%20Butiek
9. Margarita van Stipje, ook weer voor de mooie foto’s die ze met ons deelt
10. Jij, omdat ik iedere dag weer geniet van jullie stukje en foto’s

Madelon, Ria en Esther hebben de award al gekregen, anders hadden ze ook bij mij in het lijstje gestaan.

Een rondje door de polder...

Waarheen lijdt de weg?

Ja heus ik weet het: waarheen leidt de weg schrijf je met ei, maar op dit moment lijdt mijn weg een beetje. De afgelopen jaren waren heftig, het plotselinge verlies van mijn vader, zijn bedrijf, mijn winkeltje, problemen met mijn dochter, de ziekte van mijn moeder en ook haar toch nog plotselinge overlijden. Iedere keer de draad weer opgepakt, aan de slag, weg ermee, we zullen doorgaan. En nu…nu lijkt het soms wel of ik mijn ene been niet voor het andere kan krijgen, moe, er lukt niet veel. Af en toe geef ik er maar gewoon een beetje aan toe maar ja hè, het werk gaat door, de meiden hebben me nodig. Maar ik?