Pagina's

Tip

Met een klik op de foto wordt deze vergroot, met 2x klik zelfs bijna paginagroot!

dinsdag 14 februari 2012

What’s in a name?



Soms wordt mijn man hier in de buurt aangesproken als mijnheer Leertouwer, met mijn achternaam dus. Hijzelf is niet zo heel sociaal in de buurt en zo langzamerhand leer ik juist steeds meer mensen kennen. Wij wonen samen, dus zijn we getrouwd, dit is ook echt zo, maar niet zo vanzelfsprekend als iedereen dat hier vind. Aangezien mijn naam Claudia Leertouwer is, kan het niet anders dan mijnheer Leertouwer zijn, een andere mogelijkheid is er hier niet.

Bij ons trouwen, alweer meer dan 16 jaar geleden, was het inderdaad nog heel erg gebruikelijk om de achternaam van je man aan te nemen. Dit deed ik, tot zijn spijt, echter niet. Na het ontbinden van mijn eerste huwelijk voelde er eigenlijk maar één ding goed, mijn eigen achternaam terug. Ik was niet nogmaals van plan mijn eigen identiteit aan de wilgen te hangen. Hiermee stelde ik hem teleur. Als pleister op de wonde beloofde ik hem na ons 12 ½ jaar jubileum dit alsnog te doen.

Na de geboorte van mijn jongste dochter (met zijn achternaam) startte ik mijn administratiekantoor. Ik werkte heel nauw samen met mijn vader, mijn achternaam was dus wel zo handig. Mijn tweede huwelijk was gelukkig een langer leven beschoren dan de eerste keer. Ons jubileum werd gehaald. Maar mijn naam veranderde ik niet.

Nu vind ik mijn achternaam vooral een eerbetoon aan mijn te jong overleden vader en geen haar op mijn hoofd die er nog over denkt om deze te veranderen.

En als klap op de vuurpijl heeft mijn oudste dochter haar achternaam ook in Leertouwer veranderd, wat had hij dat mooi gevonden.

What’s in a name? Een bekend gezegde, voor sommigen inderdaad niets maar voor mij o zo veel.

29 opmerkingen:

  1. Ach zo loopt hij helemaal incognito door jullie dorp heen '-)
    Bij deze uitleg kan hij het toch alleen maar toe juichen dat je de naam Leertouwer blijft gebruiken...
    Mooi verhaal,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie weloverwogen keuze!
    En er zijn veel mannen met een bekende vrouw die aangesproken worden met de naam van hun vrouw, dus hij is in goed gezelschap!
    Fijne dag,
    Liefs
    Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja!! Ook ik hield met m'n tweede huwelijk mijn eigen naam, om dezelfde reden...ik had mezelf teruggevonden...incl.achternaam!
    En ook mijn lief vond dat in het begin niet heel leuk ;)
    En die verwarring van de omgeving, daar lachen we om !!
    Groeten, Corine

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Doen waar je je goed bij voelt, de liefde zit tenslotte uiteindelijk niet in een achternaam!

    Een fijne dag! Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  5. En Meneer Leertouwer kan er volgens mij inmiddels mee leven. Geniet van deze dag.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Doen wat jij goed vind voelen toch ???...ik had achteraf ook liever mijn eigen naam gehouden...maarja......helaas......tis maar een naam het leeft in je hart toch ??....Happy Valentine's day....♥.. ♥... ♥....Love Ria......♥.. ♥... ♥....

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Fijn dat iedereen het naar eigen gevoel mag doen.
    Wijs besluit dat je bij je gevoel bent gebleven.
    warme groet,
    Happy valentine ,
    Marianne

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh dat begrijp ik zo goed, ik heette een tijd lang heeeeeel lang geleden toen ik het woeste idee had te trouwen (nog nat achter de oren en heeft precies 3 maanden geduurd dat huwelijk !) MALLET ! nu is dat op zich natuurlijk al niet echt een geweldige naam maar ik kon er niet aan wennen , dat ben ik niet !
    Ik zal ook never nooit meer mijn naam inleveren , dit ben ik, en bij evt huwelijken zal ik de naam van mijn man erbij zetten , erachter maar alleen als hij de mijne dan ook erbij neemt want ik vind het bezopen dat vrouwen automatisch de naam van de man krijgen ! zo achterhaald

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Claudia,
    Net als mijn verhaal, maar dan twee keer de naam van een ander aangenomen. Nu niet meer, ik blijf Romijn, voor altijd.... en lekker samen met Griekspoor, ook voor altijd, zover ben ik inmiddels wel. Heel gelukkig dus!
    Ik wens je een heel fijne dag vandaag,
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Voor mij ook zo belangrijk - de naam van mijn vader - dat ik vorig jaar na bijna 24 getrouwd te zijn, alsnog weer mijn eigen naam ben gaan gebruiken. Officieel bij het gemeentehuis geregeld en toen ik daar weg liep had ik zó'n goed gevoel: dan weet je gewoon dat het een goede keus is geweest!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Goed om te doen waar jij een goed gevoel bij hebt! Mooie foto.

    Groeten, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Tja, en zo kan het verkeren...ik was dus heeeel blij met mijn nieuwe achternaam...
    Fijne dag verder, mevrouw Leertouwer..haha...
    Groetjes, Margot

    BeantwoordenVerwijderen
  13. 31 Jaar geleden was het heel normaal dat je de naam van de man aannam. En ik dacht dat het nu niet meer zoveel gebeurde, maar mijn schoondochter wilde in Januari heel graag de naam van mijn zoon hebben. Zo zie je maar....

    Lieve groet Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  14. LEKKER JE EIGEN DING DOEN EN BLIJVEN DOEN.
    OOK VERWACHT JE OMGEVING ANDERS VAN JE!

    FIJNE VALENTIJNSDAG,

    MIRANDA

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat mooi om zo het verhaal achter je naam te lezen. En een mooie foto erbij!

    Groeten Maaike

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Goed zo!
    Ik gebruik inmiddels alweer een poosje mijn eigen naam en sinds januari heb ik het ook op mijn werk doorgevoerd.
    Ik ben trots op mijn eigen naam, de naam van mijn vader en heb gansch niets meer met de schoonfamilie en de naam die daaraan verbonden in.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. wat mooi om te lezen Claudia.

    fijne valentijnavond
    liefs Stina

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Mooi dat je er zo trots op bent Claudia!!

    Een gezellige Valentijnsavond,

    Madelief x

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Ik heb mijn meisjes naam ook gewoon gehouden.
    25 jaar geleden was dat niet gewoon dus voor
    officiele instanties werd het zijn achternaam.
    Mijn meisjes naam staat er wel bij.
    Voor het werk en andere dingen gebruik ik mijn
    eigen naam.
    Het is ook raar dat je als je trouwt je naam
    inleverd.
    Jou is het in ieder geval wel gelukt.
    Goei werk. En fijn houden zo zeker als het zo goed voelt.
    Groetjes Brigitte

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik heb zelf altijd een hekel gehad aan mijn achternaam en was daarom heel blij dat ik de achternaam van mijn man kon krijgen toen we trouwde.
    Maar ik vind het niet iets vanzelfsprekends om zomaar de naam van de man aan te nemen.
    Groetjes, Sas

    BeantwoordenVerwijderen
  21. I love special names. So lovely to be back visiting you my friend I have missed seeing your wonderful posts and have enjoyed catching up with them all. Happy Valentine's Day to you

    Always Wendy

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Hoi Claudia, ik sluit me wederom weer bij jou aan. Ik ben 10 jaar getrouwd op papier heb ik de dubbele naam aangehouden. Maar in de praktijk gebruik ik zelden de achternaam van mijn man. Altijd mijn eigen achternaam, gewoon omdat ik dat ben en mijn achternaam gewoon mooi vind. Mijn man vind dat geen probleem dus laat ik fijn zo. Trouwens ook leuk te lezen dat jij ook die zakjes cacao zo leuk vindt.

    Lieve groet,
    Yvon

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ik draag dus wel de naam van mijn mannetje (ik heb sinds m'n trouwen een dubbele achternaam) en nu ik in Belgie woon is DAT juist verwarrend... Hier gebruikt eigenlijk iedere getrouwde vrouw gewoon haar meisjesnaam! Zo zie je maar weer, dat het overal anders is.

    Fijne avond

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Wat leuk om te lezen Claudia.Ik gebruik wat ik wil gebruiken de achternaam van mijn man dus en niet dubbel
    Vreemd als je dan bij die de instanties weer wel je eigen naam moet gebruiken,vind ik lastig

    liefs Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Gelukkig je ben de eerste vandaag waar ik niet die vervelende code moet invoeren....pffff wat een gedoe zeg

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Wij hebben eindelijk sinds 4 jaar allemaal dezelfde achternaam :), dus ik gebruik die nu maar ook. Althans in de privesfeer, op mijn werk gebruik ik nog steeds mijn eigen naam, heb geen zin om dat allemaal te veranderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Wat een vreemde gewoonte eigenlijk dat vrouwen hun naam opgeven als ze gaan trouwen. Ik gebruik altijd mijn eigen achternaam, al sinds we (20jaar ) getrouwd zijn. Vind het zo'n raar idee om je eigen naam aan de wilgen te hangen.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Bij m'n zus stond het toevallig 'verkeerd' om op haar rijbewijs. Ze had hem al lang maar iemand anders zag het pas. Je moet doen waar je je lekker bij voelt. Ik heb wel zijn naam aangenomen maar mijn handtekenig is duidelijk alleen m'n meisjesnaam.
    Ik dacht dat ik helemaal geen wooordcode had, had zelf pas al een reactie gezet bij mij. Maar als het goed is is het er nu af.

    Bedankt voor de tip en een fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  29. ik snap je verhaal heel goed, ik ben recent getrouwd ( voor de 1 x) en heb ook mijn eigen naam gehouden.
    fijn dat we tegenwoordig de keus hebben.
    wist je dat een man tegenwoordig ook de achternaam van de vrouw kan aannnemen als je trouwt ?

    BeantwoordenVerwijderen