Van alles wat!

De belangstelling voor mijn give-away is werkelijk overweldigend. Wat ontzettend leuk om zoveel lieve berichtjes te mogen ontvangen. Dat ga ik zeker vaker doen! Inmiddels groeien er al drie stapeltjes met loodjes. Niet alleen mijn volgers maken kans op het schitterende boek Home Sweet Home, aangezien ik drie exemplaren heb, maken de Hyvers ook een kansje op het boek. Mijn blog staat automatisch gekoppeld aan mijn Hyves-account (ja, ook daar ben ik te vinden) en ook van deze “volgers” krijg ik regelmatig lieve berichtjes. Tevens heb ik alle klanten van mijn webwinkel die zich ingeschreven hebben voor de nieuwsbrief de mogelijkheid gegeven een kansje te maken op het boek. Jullie zullen begrijpen dat ik het er maar druk mee heb. Heerlijk zoveel aandacht!!! Meedoen kan nog tot 1 april.

Het schept uiteraard ook verplichtingen, zoveel nieuwe volgers! Welkom allemaal dames, ik hoop dat jullie net zo van mijn foto’s en tekstjes genieten als ik van jullie stukjes en ook echt volger willen blijven. Ik ga in ieder geval mijn uiterste best doen




A.s vrijdag ga ik lekker struinen bij de Brocante op de dijk van Els en Hetty. Vorig jaar voor het eerst geweest en ik waande me daar echt in Frankrijk, helemaal het Jeanne D’Arc Living stijltje. Mocht je in de gelegenheid zijn dan is het een echte aanrader!



Verder natuurlijk ook mijn huis nog een beetje in paassfeer gebracht. Ik hou niet echt van overdadige versieringen maar heb toch diverse ideetjes in blogland opgepikt.

Brocante op de dijk

Tweemaal per jaar organiseren Els en Hetty een brocante verkoop. In het voorjaar bij Els - Brocante op de dijk en in het najaar bij Hetty - Brocante aan de kade. Nu is Els weer aan de beurt:

Spring is in the air

brocante op de dijk


vrijdag 2 april van 11.00 uur tot 18.00 uur

zaterdag 3 april van 11.00 uur tot 16.00 uur



Els Schram en Hetty de Graaf
Noorddijk 31, 3284 LB Zuid-Beijerland

U bent van harte welkom en neem gerust iemand mee.
(ook bij slecht weer gaat de brocante door.)

Give-away

Manlief aan het koken gezet want ja, ik zie zojuist dat ik 39 volgers heb en aangezien ik 39 jaar oud ben, een mooi moment om dit te vieren. Inmiddels al iets bekender in blogland heb ik bij diverse dames gezien dat zij iets heuglijks vieren met een give-away.

Hierbij mijn give-away:

Het Scandinavische boek Home Sweet Home, heerlijke foto’s om lekker veel inspiratie op te doen.

Wat moet je doen om een kansje op dit geweldige boek te maken?

Iedere volger (ook een nieuwe volger) maakt kans op dit boek en als je een link van mijn give-away op je blog zet maar je dubbel kans. Ik zeg: “Wat let je!”. Aan de slag…

Op 1 april maak ik de winnaar bekend!

Mijn buren

Is het gras altijd groener aan de overkant? Ik weet het niet, ons gras is ook aardig groen maar dat het een stuk gezelliger is aan de overkant dat is toch wel zeker. Het kleine grut groeit als kool en ik kan er werkelijk geen genoeg van krijgen. Wat zijn ze schattig, leuk en lief…

Terwijl ik bezig ben met een klusjes in de tuin, heb ik het gemekker op de achtergrond en ja dan neem ik mijn toestel maar weer ter hand…

Allemaal hartjes

Te veel foto's gemaakt en dan kan ik niet meer kiezen. Dan weet ik het gewoon niet meer en is mijn inspiratie weg!

Op een leeg parkeerterrein weet ik ook niet welk plekje ik dan zal nemen. Welke is de beste? Die, die of toch die...

Wit, wit, wit, wit, wit, wit, wit, wit, wit…

Op dit moment heb ik maar liefst 9 verschillende witte bloeiende bloemen om me heen. Veel mensen zeggen dat wit geen kleur is. Geen kleur dan maar wel heel gezellig.

Momenteel bloeien de hortensia, sneeuwklokje, krokus, ranonkel, fresia, sneeuwbal, orchidee, gipskruid en een roos. Nu zijn er nog veel meer witte bloemen maar voorlopig hou ik het hier maar bij. (Heb trouwens net tulpen gekocht…)

Klein Profijt

Afgelopen dinsdag was de eerste verjaardag van het zoontje van mijn nichtje. Om vier uur werd dit heuglijke nieuws gevierd. Ik was echter iets te vroeg weggegaan van kantoor en had zodoende een half uurtje over. Oud Beijerland heeft een heus stukje natuur onder beheer van het Hoekschewaards Landschap, “Klein Profijt” genaamd. Nu stond een bezoek hieraan al een poosje op mijn verlanglijstje en in dit verloren halfuurtje is het er dan nu ook echt van gekomen. Ik hoopte eigenlijk al een beetje lente te spotten maar ik denk dat dinsdag net iets te vroeg was. Na gisteren ziet het er nu wellicht als heel anders uit. Hier mijn impressie:

Papa en Mama

Inmiddels al weer vijf jaar gelden is mijn lieve vader op 57-jarige leeftijd is overleden. Afgelopen najaar is ook mijn moeder overleden. Zij mocht helaas maar 60 jaar oud worden.

Net voor het overlijden van mijn moeder is mijn zus met haar op pad geweest voor een nieuwe wintergarderobe. Afgelopen winter was paars een heuse modekleur en mijn moeder had dan ook veel items in het paars aangeschaft. Na haar overlijden hebben we besloten haar in een mooi nieuw paars setje kleren te begraven. Aangezien mijn moeder absoluut niet van zwarte kleding op een begrafenis hield, hebben mijn zussen en ik besloten om zelf ook iets paars tijdens haar uitvaart te dragen. Haar afscheidsbloemen waren uiteraard ook paars.

Zojuist reed ik van mijn erf af en wat schertst mijn verbazing; op een plekje waar ik absoluut niets geplant heb, staan zomaar uit het niets 2 krokussen. Mag je zelf raden wat de kleur van deze krokussen is…

Lieve pap en mam ik hoop dat jullie samen de rust gevonden hebben, maar ik denk nu eigenlijk dat het wel goed zit.

Lammetjes

De lammetjes van onze overbuurman. Er zijn er acht geboren. Dit is op het moment het uitzicht vanuit onze woonkamer, echt waar! Woorden zijn overbodig…


Als je doet wat je leuk vind hoef je nooit te werken. Dit is zeker het motto van onze overbuurman. Zonder “boeren” achtergrond runt hij nu een boerderij volgens oude tradities.

Wied het onkruid uit je gedachten
en laat het geluk bloeien

Poezenfamilie

Ralph en Dior




Ralph en Teigetje


Nu alweer zo’n 12 jaar geleden zijn we begonnen met een poes. Zwarte kater Ralph. Mijn zus was al eerder besmet met het kattenvirus en de trotse bezitster van Tommy. En ach alleen is maar alleen een speelkameraadje was wel gezellig voor hem. Ralph deed zijn intrede in haar tweekamerappartementje met laminaatvloer. En spelen deden ze, deze twee. Vooral ’s nachts stoven ze van links naar rechts over dat eerlijke laminaat in of de ene of de andere (slaap) kamer heen en weer. Na vele slapeloze nachten werd dan toch besloten dat kleine Ralph het strijdtoneel moest verlaten en deed hij zijn intrede bij ons in huis. Ralph was een sper kindervriend. Overal waar mijn dochters waren was ook hij te vinden. Zelf van de glijbaan roetsjen in de speeltuin was hem niet te veel. Alleen is maar alleen en daarom gingen we op zoek naar een speelkameraadje voor hem. Bij een vriendin was net een nestje met kittens geboren. Na 6 weken mocht daaruit Teigetje zijn intrede bij ons doen. Helaas hebben ze niet lang van elkaar kunnen genieten. Een jongen op een brommer werd hem fataal. Heel veel verdriet bij zowel mij als de meiden en onze Ralph was weer alleen. Een andere vriendin fokt Maine Coons en had er nog wel eentje over voor ons. Ralph kreeg een nieuw speelkameraadje “Dior”. Mijn zus had destijds de namentrend gezet met Tommy Hilfiger, Ralph Lauren en Hugo Boss. Wij konden natuurlijk niet achterblijven, maar met een “officieel” nest heb je je echter wel te houden aan een bepaalde beginletter. Wel een merk maar dan nu niet langer de voornaam maar de achternaam. Het betrof nu dan ook geen katers meer maar een echte poes. Reden voor een kleine verandering. Ralph en Dior zijn een poosje een gezellig setje geweest. Helaas gooide waarschijnlijk rattengif roet in het eten. Ralph werd zo erg ziek dat de dierenarts hem niet meer kon helpen…

Nu was Dior weer alleen. Vriendin nummer 3 had toevallig weer een nestje en ons gezin werd uitgebreid met Chanel. Nu kan een nieuwe poes natuurlijk nooit een overleden poes vervangen maar Chanel deed ook niet echt haar best. Ze was erg schuchter en het liefste alleen. Tot op een dag…ze werd liever en toch ook wel dikker…en jawel hoor 2 kittens werden geboren. Wat was dit leuk! Ik kon echt wel maar een uur naast de kinderwagenbak zitten want ja in deze bak was ze bevallen. Wat waren ze leuk en lief. Zo lief dat we Noa maar zelf gehouden hebben en Nala vond een plaatsje bij het vriendinnetje van mijn oudste dochter. Helaas is Nala inmiddels niet meer. Waar er 2 kunnen eten kunnen er natuurlijk ook 3 eten en we hebben tenslotte de ruimte.



Chanel met haar eerste twee kittens




Noa en Nala




Boris en Babetje


Het jaar erop was het weer zover. Chanel beviel dit keer van 4 kittens terwijl zij 4 weken later ook al oma werd want Noa beviel in dezelfde kinderwagenbak van 3 kleintjes. Drie kleine monstertjes, haar kinders waren alledrie niet echt mooi.



Noa met haar drie kittens


En eentje die woog slechts 67 gram. De meiden erop voorbereid dat deze kleine waarschijnlijk de ochtend niet ging halen. Maar de volgende ochtend vocht hij nog dapper voor zijn leven. Op naar de dierenarts voor een flesje en melk en ja zowel na drie dagen kon hij het zelf. Zijn zusjes waren inmiddels dubbel zo groot maar dat deerde hem niet en hij vocht dapper door. Voor mij had hij een beschermengeltje (natuurlijk mijn vader). Hansje bleef!!



Hansje


Het eerste kitten van Chanel wat ons huis verliet kreeg de naam Tijgertje. Boris en Babetje vonden samen een plaatsje en ja hè dan blijft er nog eentje over en als dit dan toevallig de liefste is ja wat dan…Beer had onze harten al gestolen. Nu moet ik ook wel zeggen dat beer echt heel erg lief was.

Guus de tijger (van Noa) vertrok, en punker (wat was ze lelijk) Loeki was de laatste die ons huis verliet. Inmiddels een foto van haar ontvangen en zoals zo vaak blijkt: “lelijk in de luier, mooi in de sluier”. Loeki is denk ik wel het mooiste poesje van allemaal geworden.



Loeki als kitten




"Grote" Loeki


Vijf poezen in huis, dat is echt heel erg veel maar ook heel erg gezellig. De dames nu maar laten helpen want ja dit was toch echt de limiet. Helaas hebben we niet lang van Beer mogen genieten. Een hele grote tractor werd hem op een maandagmorgen fataal. Hij heeft een mooi plaatsje in de tuin gekregen. Toen waren er nog maar 4.

Dior, onze Maine Coon heeft niet echt genoten van al dat kattengrut om haar heen en werd steeds jaloerser en chagrijniger. Mijn oudste dochter heeft een nieuw plaatsje voor haar gevonden. Gelukkig maar want met haar gedrag liet ze de anderen niet echt onbetuigd. Nu hebben we er dus nog maar drie. Hopelijk kunnen we nog heel lang genieten van onze Chanel, Noa en Hansje.

Etentje

Gisteravond een heerlijk etentje bj mijn zus gehad. De vond het zelfgemaakte kransje prachtig en heeft vandaag gereserveerd voor het lezen van de Vakre. Een schot in de roos dus. ’s Morgens zijn we begonnen met een strooptocht op de Rotterdamse markt op de Blaak. Alle uitheemse kraampjes hebben een bezoekje van ons gehad. Zus 1 sloeg haar slag voor de avond en zus 2 wist niet hoe ze het had. Na het zoveelste kraampje met allerhande “bijzondere” etenswaren werd het haar toch echt te machtig: “Jullie verloochenen onze cultuur, wat is er mis met nootjes waarop Duyvis staat geschreven?”

’s Avonds was ik trots op mijn meiden, zij eten werkelijk alles en smullen er dan ook echt van. Vanaf dat ze klein zijn hebben ze altijd van alles geprobeerd. Ik weet nog goed de eerste vakantie met mijn man en toen 1 ½ - jarige dochtertje. Hij heeft zich werkelijk een breuk gezeuld met alle potjes Olvarit die ik voor haar wilde meenemen. Drie per dag: fruit, zuivel en groente, en dat voor de gehele vakantie in Noord-Afrika. Mijn dochtertje zag het eten van daar en smulde van alles; je at daar beest en gretig nam ze nog een hap. Uiteindelijk resulteerde dit erin dan mijn man zich op de terugweg wederom een breuk zeulde met alle potjes.


@ Ria van It’s me, de Vakre is echt een geweldig Noord blad. Ooit de start voor de dames van Jeanne D’Arc Living maar wel iets minder zoetsappig en ik heb er nog een paar te koop via mijn webwinkel.

Kransjes

Ik ben wel lekker bezig, of niet, het is maar hoe je het bekijkt. Eerst inspiratie door de eieren van Heidi van La Flotte dan nu de eierkransjes van kievitseieren geïnspireerd door Ria van It’s me. Beter goed gejat dan slecht verzonnen, Sorry dames maar ik vind het eigenlijk wel een heel groot compliment voor jullie. Jullie beiden brengen namelijk echt iets in mij teweeg. Nooit eerder aan de krea gegaan en dan nu door blogland zelfs al tot twee keer toe. Het word in mijn huis steeds gezelliger.

Ook mijn zusje mag meedelen in mijn uitspattingen: als cadeautje voor een door haar georganiseerd etentje krijgt ze van mij ook zo’n schattig kransje kado.

Eieren

Ei, ei, ei want we zijn zo blij…, een ei hoort erbij…

Inderdaad ben ik wel een beetje blij. Heb ik zowaar alweer een krea-klusje geklaard. Inspiratie heb ik opgedaan op het blog van Heidi La Flotte en uiteraard haar stukje in het Hoeksche Waard Magazine of het Polderglossy. Samen met mijn meiden, mijn zus en haar zoon op stap geweest naar een “knutselwinkel”. Wie had dat toch ooit gedacht van de gezusters Leertouwer. Maar Heidi’s eieren maakte toch wel iets in ons los. Nu zijn ze wel niet zo mooi geworden als de hare, het maakt ons er toch niet minder trots om, om maar niet van de gezellig knutselmiddag met zijn allen te spreken. Deze krea-uitspattingen worden ongetwijfeld nog vervolgd nu we er mee besmet zijn.

Tegeltjeswijsheden

Voor vandaag zomaar wat tegeltjeswijsheden:

A House is made of Stone
but only Love can make it a home


Be happy for this moment
This moment is Your life


Being happy doesn’t mean
that everything is perfect
It’s means that you ‘ve decided
To look beyond the imperfections


In a World
where You can be
whatever you want…
Be Yourself!


Don’t dream Your life… live Your dreams!


A heart a day keeps the doctor away


Pik die eruit waar je vandaag iets mee kan!

Webwinkel

Het is echt hollen of stilstaan met mijn webwinkel. Er zijn gewoon tijden dat er helemaal niets gebeurd. Soms krijg ik heel veel vragen via mijn site maar die resulteren dan niet in een verkoop. En dat zo’n ineens weer uit het niets 8 bestellingen in 1 keer af te handelen. Heerlijk om weer aan de slag te kunnen om alles leuk in te pakken. Eén betaling heb ik nog niet binnen, deze mevrouw moet helaas nog even wachten, maar de andere bestellingen zijn inmiddels allemaal de deur uit met een leuk presentje voor iedereen erbij! Hopelijk werkt TNT post mee en kan iedereen snel van de aankopen genieten.

Gedicht

In de wachtkamer bij de huisarts in ons dorp hangt een schilderij met het volgende gedicht erop:

Ik ben al groot
maar mama is groter
Dit is een boot
en dat is de boter

De vis had al beet
maar de visser nog beter
Wat ik hier meet
is meer dan een meter

M’’n broertje heeft trek
en de boer heeft een trekker
De boot was wel lek
maar het water heel lekker

Vind je dit gek
het kan altijd nog gekker

Succes voor iedereen die Nederlands wil leren!

Krea Claudia

Zomaar uit het niets inspiratie om iets leuks te gaan maken. Ik heb altijd gedacht dat ik het krea-gen gewoonweg miste. Maar de laatste tijd…

Het is zo leuk om iets echt zelf te maken. En als ik dan een ideetje heb dan ga ik er gewoon voor. Snel naar het tuincentrum voor 4 potten, langs de doe-het-zelf-winkel voor schoolbordenverf en hopla aan de slag. Dat de schuur nog tot de nok gevuld is met spullen uit de winkel gaf niet, dan doe ik het wel gewoon in de keuken. Ik ben echt heel erg trots op het resultaat.

Vandaag is Geel

Geel is geen kleur waar mijn voorkeur naar uitgaat in de inrichting van mijn huis. De afgelopen tijd hebben de krokussen, blauwe als witte druifjes en witte hyacinten al een plaatsje gehad en soms wil je gewoon wat afwisseling. Aangezien ik gek ben op bollen kom je dan eigenlijk al snel op narcissen uit. Deze ontbraken tot nog toe in mijn rijtje. Een leuke bloem, leuke vorm maar die kleur hé?

Snoeigeheimen

Net een beetje bijgekomen van een enerverende scheiding leerde ik mijn nieuwe lief kennen. Mijn ouders hadden nog steeds een beetje medelijden met mij en op een mooie zonnige dag nam mijn moeder mij mee uit op plantenjacht bij de Intratuin. Mijn nieuwe lief wilde zich in de tussentijd uiteraard ook van zijn beste kant laten zien en samen met mijn vader stortte hij zich op mijn kleine achtertuintje.

Het lukte niet echt om leuke nieuwe plantjes op de kop te tikken. En wat, thuis wachtte er toch een leuke goed gevulde achtertuin op mij. Niets gekocht te hebbende, keerde we toch tevreden huiswaarts.

Daar echter kwam ik met een schok in de realiteit terug. Mijn nieuwe liefde bleek niet zo’n goede tuinman. Met het oog op de nieuwe aanwinsten had hij mijn kleine tuintje compleet kaal gesnoeid. Mijn in jaren zorgvuldig opgekweekte hortensia’s waren tot op de grond gelijk afgeknipt. Mijn vader, geen echte tuinman had niet durven ingrijpen. Hij had er immers geen verstand van en hij vond mijn nieuwe lief erg professioneel overkomen.

Bij mijn thuiskomst hield hij echter zijn adem in. Doorstond deze prille relatie deze kale vlakte. Mijn vader en moeder maakten zich samen uit de voeten.

En ik? Na een periode vol ruzie achter me haalde ik alleen maar mijn schouders op. Er waren wel belangrijkere zaken op aarde dan een kale achtertuin en de eigenschap van planten was tenslotte dat ze toch weer zouden groeien. Voor de volgende kerst was ik wel gelijk op een cadeau-idee gebracht. Het snoeiboek van …… Hierin staan alle snoeitechnieken haarfijn uitgelegd. Ook kwam hierin het snoeien van de Hortensia, mijn lievelingsplant uitgebreid aan de orde.

Bleek toch dat er echter één soort Hortensia is die ieder jaar tot op de grond gelijk gesnoeid kan worden, namelijk de Annabelle. En was ik toch in het bezit van deze Annabelle. ‘s Zomers werd ik verblijd met een keur een mooie bloemen.

Jaren later was het wederom bal. Samen met onze twee dochters was ik wederom de hort op. Hortensia’s bloeiden welig in de vensterbank. De eerste lentedag van het jaar diende zich aan en de zon liet zich niet onbetuigd. Mijn lief heeft zich inmiddels ontpopt tot een echte Hendrik Jan de Tuinman en deze keer moest onze blauwe regen het ontgelden. Binnen waanden mijn Hortensia’s zich veilig. Maar achter het raam in de stralende zon bliefden zij echter meer water dan hen toegekomen was. Het resultaat was treurende, hangende bloemschermen. Deze keer mocht in mijn lief, inmiddels al vele jaren mijn man geen schuld geven. Zijn snoeischaar had immers andere planten geteisterd.

Inmiddels hebben al vele tuinen de snoeikunsten van mijn lief ondergaan en niet altijd liep het zo goed af als de eerste keer maar inmiddels hebben we ons twaalvenhalfjarig huwelijk gevierd. Wie had dat gedacht na zo’n start.

Opruimen

Bij het “opruimen” van mijn computer kwam ik de eerste foto’s tegen van onze net aangelegde tuin van drie jaar geleden. Nu dochterlief me heeft uitgelegd hoe ik met Picasa leuke collages kan maken, kon ik het niet laten. Komende zomer gewoon weer een serie foto’s maken om het verschil te zien. En verschil is er in drie jaar!