Pagina's

Tip

Met een klik op de foto wordt deze vergroot, met 2x klik zelfs bijna paginagroot!

donderdag 4 november 2010

Een verhaaltje




Op mijn negentiende met een lief vriendje aan mijn zijde ben ik begonnen met autorijlessen. En ja, daar gebeurde het. Ik werd smoorverliefd op mijn rij-instructeur en zoals bekend… liefde maakt blind. Zoals het behoort, heb ik het toen uitgemaakt met mijn lieve vriendje en ben ervoor helemaal voor gegaan. Helaas was mijn vriendje toch niet zo lief als ik dacht. Nadat ik het uitgemaakt had, is hij linea recta naar mijn vriendin gereden om uit te huilen en vanaf toen is daar een nieuwe liefde geboren. Helaas was ik mijn vriendin kwijt.

De blinde verliefdheid viel met geen enkele bril te bestrijden en ik kreeg een relatie met deze rij-instructeur. Hij was echter 12 jaar ouder, en zeker op deze leeftijd is dat natuurlijk wel erg veel. Het leeftijdsverschil met mijn ouders was kleiner. Zij waren niet echt blij, en na talloze waarschuwingen, van niet alleen mijn ouders, dachten zij dat zich bij de situatie neerleggen het beste was.

Ik zat destijds nog op school en had wilde plannen om nog verder te gaan leren. Helaas werd ik behoorlijk geïndoctrineerd en na het behalen van mijn diploma zijn we direct, op mijn negentiende gaan samenwonen. Hij zat in een geheel andere levensfase en daar ging ik direct in mee. Hij vond mijn studieplannen helemaal niets en na daarom ben ik gaan werken. Tijdens dit samenwonen kwam al snel zijn kinderwens te sprake en daarvoor wilde hij eerst graag trouwen. We hebben toen samen met financiële hulp van mijn ouders een huis in Mijnsheerenland, mijn thuishaven gekocht.

Na op mijn twintigste (hoe dom kan je zijn) in gemeenschap van goederen te zijn getrouwd, bleek hij, door en ongeluk in zijn jeugd verminderd vruchtbaar te zijn. De medische molen om zwanger te worden werd gestart.

Uiteindelijk werd, toch nog snel, op mijn tweeëntwintigste onze prachtdochter geboren. De heupen van onze dochter bleken echter toch niet zo prachtig en een lange ziekenhuisopname voor haar volgde. Uiteraard laat je je dochter, ook als was zij pas vier maanden oud, niet alleen in het ziekenhuis.

Mijnheer had hij in het verleden diverse malen een scheve schaats gereden.(Zelfs op eerste kerstdag is hij nadat hij in mijn ouderlijk huis kerst gevierd had, nog op stap gegaan met iemand anders. Maar ik was echt blind voor alles en na zijn mooie woorden geloofde ik iedere keer zijn beterschap.) Ook tijdens de ziekenhuisopname van onze dochter kon hij het uiteraard niet laten en die baby?.... Was dat eigenlijk wel zo leuk of toch maar niet. Hierdoor flikkerde ik uiteindelijk wel van mijn tot dan toe roze wolk. Naar de buitenwereld wilde ik de schone schijn echter ophouden, want was ik niet genoeg gewaarschuwd? De zolderkamer werd gereed gemaakt.

Enkele maanden later moesten mijn ouders vanwege het werk van mijn vader vanuit Mijnsheerenland verhuizen naar Almeerderhout. Met het oude huis direct verkocht en nieuwe huis nog niet opgeleverd kwam het verzoek, een paar weken bij ons te bivakkeren. Er viel toen weinig meer te verbergen.

De echtscheiding werd aangevraagd. Omdat ik op dat moment, op zijn verzoek, niet werkte was het financieel aantrekkelijk om de scheiding via mij en een toegevoegd advocaat aan te vragen. Om hem uit te kopen uit ons huis heb ik geld gekregen van mijn opa. Toen werd mij pas goed duidelijk wat een hekel iedereen aan hem had. Mijn opa vroeg uit eigen beweging: “Hoeveel geld heb je nodig om van hem af te komen?”
Toch had ik nog niet genoeg fouten met hem gemaakt. Mijnheer wenste pas definitief uit mijn huis te vertrekken na overhandiging van het geld, voordat de scheiding definitief was uitgesproken. En troela…, die gaf dit uiteraard.
Meneer vertrok echter wel, zonder ook maar afscheid te nemen van zijn dochter. Maanden verstreken. Ik werd opnieuw verliefd, weliswaar minder heftig maar toch. Ook zijn leven stond niet stil en het “zielige vader, ik mag mijn dochter niet meer zien verhaal” leverde uiteraard ook voor hem een nieuwe negentienjarige vriendin op. Plotsklaps op een zondag belde mijnheer doodleuk op met de mededeling dat hij zijn dochter ’s middags op kwam halen. Dit weigerde ik omdat hij maanden niets van zich had laten horen en haar ook al maanden niet gezien had. Snel daarna had ik een deurwaarder aan de deur met een verweerschrift tegen de scheiding. Mijnheer wenste niet meer van mij te scheiden en vocht de door mij aangevraagde scheiding aan.
Inmiddels was mijn nieuwe relatie al in dat stadium gekomen dat ik het wel erg leuk zou vinden voor mijn dochter om er een broertje of zusje erbij te krijgen. Erg snel maar zekerheid in het leven betreffende een relatie heb je toch niet en weinig lijftijdsverschil tussen mijn kinderen sprak mij wel aan. Mijnheer weigerde echter nog steeds te scheiden. Inmiddels had ik de moed al op gegeven en ging verder, dan maar getrouwd met een ander, met mijn leven. Ditmaal raakte ik direct zwanger. Echter, zwangerschap in een huwelijk betekent onduidelijkheid over de vader. Het was(of is) zo dat mijnheer wettelijk gezien de vader van dit kindje zou worden. Als grapje meldde ik tijdens de inmiddels opgestarte maar nog steeds niet vloeiend lopende omgangsregeling dat hij opnieuw vader zou worden. Mijn advocaat begrijpt nog steeds niet waarom zijn handtekening nu wel (de volgende dag) gezet werd. Helaas heb ik na vier maanden een miskraam gekregen. Dit stond echter onze trouwplannen niet in de weg. Gelukkig was in direct na de miskraam opnieuw zwanger, zodat we de ambtenaar van de burgerlijke stand dit heuglijke nieuws bij de huwelijksvoltrekking aan onze gasten hebben laten mededelen. Op deze tweede huwelijksdag dacht ik wel aan het feit dat ik daar op mijn vijfentwintigste zwanger en wel, voor de tweede kaar stond met toch geen enkele garantie voor de toekomst. Door alle toestanden was ik behoorlijk sceptisch geworden.

Wij zijn toch niet in mijn huis blijven wonen. Iedere bezoekdagzondag werden we aan het feit herinnerd dat in dat huis te veel verleden lag. Ook woonde mijn ex, met inmiddels weer een andere ongeveer negentienjarige vriendin, vlak in de buurt. Samen zijn we op een nieuw eiland als gezin opnieuw begonnen. Hoe sceptisch ik in het begin ook was om een tweede huwelijk aan te gaan, nu blijkt het tegendeel. Iedere dag besef ik opnieuw dat ik steeds meer van mijn huidige man ga houden. Na flinke obstakels te hebben genomen zijn we nu een gelukkig gezin met een verleden.

46 opmerkingen:

  1. een verhaaltje! zegt ze.........kind, dat is een VERHAAL!
    gelukkig 1 met een goed einde
    wat heerlijk!
    groetjes
    Anita
    http://alle-mooie-dingen.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Claudia,

    wat een triest verhaal, maar wel mooi dat het een happy end heeft voor jou en ik wens jou blijvend geluk toe.

    Groetjes,
    Geke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wow... wat een triest verhaal, zeg... en wat zal jij je ellendig hebben gevoeld in je eerste huwelijk met je dochtertje, waarvoor je juist een fijn gezinnetje wilde hebben... Wat een figuur ben je tegen het lijf gelopen zeg, ongelooflijk...

    Ik vind het wel een bak dat "meneer" zijn handtekening neerpootte toen je zei dat hij weer "vader" zou worden... ik had zijn gezicht wel willen zien..!! Wat fijn dat je nu met je lieve man en twee dochters in een heerlijk huis, geniet van elkaar!! Het besef dat je weet hoe het leven kan zijn, dat je zo jong zo hard bent tegengekomen, maakt dat je nu extra geniet van elkaar!!

    Ik wens je heel veel geluk en geniet van elkaar!!

    Groetjes, Collie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat is idd geen verhaaltje meer!!

    Zo eentje kan ik ook vertellen,maar ook ik heb dat alles ver achter me gelaten!

    Het enige positieve dat er bij over bleef zijn mijn 2 prachtige dochters!! Gelukkig breken er ook altijd weer goede tijden aan, dat zie je bij ons allebei!!

    Laten we daar maar van genieten, Claudia!!!
    Het heeft gewoon zo moeten zijn, zeg ik altijd!

    Fijn weekend alvast, liefs Thea

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh Claudia je hebt het niet makkelijk gehad.
    IK vind het fijn voor je dat je nu goed met je gaat, heb je ook verdiend.
    Liefs Katja

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wow dit is een VERHAAl, wat een verleden heb je gehad zeg, ben echt blij voor je dat het nu goed met je gaat... wens je veel geluk en liefde in je verdere leven.

    ps: ook ik had een oudere man (12 jaar verschil), 2 kinderen van hem....maar gelukkig is die scheiding soepeler verlopen, als ik je verhaal dan lees roept dat toch herinneringen en herkenning op...maar het tij is gekeerd en ben nu gelukkig met een jongere man ;-)...

    liefs Angela

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Claudia,

    pffff....wat een verhaal! Ik ben heel blij voor je dat het geluk nu aan jou zijde staat! Geniet van alles wat je hebt...

    Gr. Susan.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat kan een mens wat mee maken in zijn/haar leven.

    Ik wens jou en je gezin nog een hele fijne toekomst met z'n allen.
    Genieten is heel belangrijk, en wel nu en niet later!!

    Een dikke knuffel, Jantsje

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een heftig verhaal, gelukkig wel met een goede afloop.
    En je hebt er natuurlijk een prachtdochter aan overgehouden.
    Ik was zelf bijna 18 toen ik mijn man leerde kennen, hij was op dat moment bijna 30.
    Ook ik kreeg van veel vreemde reaktie's, maar ik wist dat het goed was.
    En nu 17 jaar later zijn we nog steeds bij elkaar.
    Dus zo zie je maar weer, leeftijd hoeft niet altijd problemen te geven.

    Groeten Herma

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oooh Claudia, wat een droevig verhaal, en wat ben ik blij voor je dat alles uiteindelijk ten goede is gekeerd en dat je nu een gelukkige huwelijk en gezinsleven hebt. Geniet ervan!
    Hele fijne dag, lieve groet, Tineke

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een verhaal Claudia. Ik wens jullie alle geluk van de wereld toe! Lieve groet, Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve Claudia,

    Ook jij bent een hele sterke vrouw!

    lieve groet, Wendy

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een verhaal zeg! Ik ben blij dat je je levenspatner hebt gevonden!
    fijne dag
    Yolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Je schrijft het zelf, hoe dom kan een mens zijn.
    Gelukkig is voor jou nu de zon doorgebroken. Is alles goedgekomen met de heupen van je oudste dochtertje?
    Lieve Claudia je boft met je familie, wat een lieverds.

    Hermine

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hmm ... jouw ex en de mijne dat zouden broers kunnen zijn, geen enkel woord dekt de lading ellende die ze veroorzaken.

    Maar blij te lezen dat jij verder bent gegaan en het oprecht een en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig vervolg kreeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Tjonge Claudia ben er even stil van........
    Wat fijn te horen dat je nu je geluk gevonden hebt. Na zoveel ellende is dit je zeer gegund.
    Wat ben je dan nu rijk hè?
    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  17. fijn dat je toch voor je zelf en je dochter gekozen hebt. Ik wens jullie heel veel geluk toe

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Jij bent dus een vrouw met een behoorlijke rugzak. Ben er stil van zeg...hoe triest.
    Maar gelukkig met een happy end..dit verhaal. Ik wens je dan ook de rest van je leven veel geluk met je dierbaren..dat dit zo mag doorzetten.
    Lieve groet, Renny

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Gelukkig schijnt voor jou de zon ook weer. Mens dat is geen vehaaltje maar een echt levensverhaal. Wat een ellende, echt erg. ben zo blij voor jou dat het toch een vehaal met een happy end is geworden.
    Lieve groet Leni

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Hoi Claudia, wat een lang verhaal met gelukkig een heppie end.
    Denk dat het best moeilijk geweest zal zijn.zeker om weer een man te kunnen vertrouwen.Jammer genoeg weet niet iedereen wat ie een ander aandoet. Gelukkig ben je nu heel gelukkig!Houden zo.

    Lieve groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Hoi Claudia,

    Het kan soms raar lopen in het leven. En ja liefde maakt ook echt blind. Je hebt echt oogkleppen op. Gelukkig zijn die van jou er wel afgevallen en ben je weer een lieve man tegen gekomen. geniet er maar dubbel en dwars van !
    groetjes Rianne

    BeantwoordenVerwijderen
  22. wat ongelooflijk stoerdapper....om het hier neer te zetten! Veel bewondering voor..
    Soms lopen dingen anders dan anders..
    Ik wens jou en je gezinnetje heel veel geluk!!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Wat een verhaal, ik kan er met mijn 22 nog niet echt bij hoe het toen ging, heb 2 halfbroers en 2 halfzussen en het leven kan raar gaan..maar ik ben zo blij voor je dat het nu wel goed gaat..
    ook heel erg sneu voor je eerste dochter om zo'n vader te hebben..ik wens je alle geluk van de wereld

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Wat goed om dit hier te schrijven .Ik ben zelf ook altijd heel open over mezelf geweest in logs,alleen hier op blogger nog niet zo .Het was heftig voor je ,maar je bent een sterke vrouw en hebt het geluk weer gevonden ,heel verdiend na zo'n rot tijd .Bedankt voor het delen van je verhaal
    Liefs Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Tjonge Clau, dat is geen verhaaltje, maar een VERHAAL.... Tjonge. Wat kan je als jonge meid dan ontzettend blind zijn hé. Ik blij dat je nu gelukkig bent in de liefde. Ik wens je veel geluk toe!

    Liefs van Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Wat heb jij al veel meegemaakt zeg, pff...
    Fijn dat je dit met ons wilt delen.

    Wens je veel geluk nu hoor, liefs Stina

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Wat een openhartig verhaal! Gelukkig ben je de tweede keer een man tegen gekomen die wel van je houdt! Heerlijk dat je nu nog steeds zo geukkig met elkaar bent.
    Lieve groet Michaja
    p.s. Volgende week gaat je pif kadootje op de bus. Heb ik je al mijn adres gegeven? Ik weet het even niet meer. Ik zal je zo wel even mailen.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Tjonge..ik ben diep onder de indruk van je verhaal...wat een ellende heb jij meegemaakt!

    Ik ben heel blij voor je dat je uiteindelijk je geluk gevonden hebt...de liefde is tenslotte iets heel moois (al moet je daar wel de juiste persoon voor treffen :-)...)!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Ik ben dol op boeken..maar ze moeten altijd wel goed aflopen.
    Dit was een spannend, maar goed boek dus, ik heb het in 1 adem uitgelezen.
    Helaas voor je was het een autobiografie, maar....ik waardeer je nog meer, als dat al kan, en ben trots op je...
    Lieve groet, Margot

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Hoi Claudia,
    Wat een verhaal zeg! Gelukkig schijnt de zon nu weer, maar je hebt het echt niet makkelijk gehad!
    Geniet van iedereen die je nu omringt en waar je veel liefde van krijgt en aan kan geven!
    groetjes, Erna

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Tjee, wat een verhaal. Maar gelukkig heb je toch weer nieuw geluk gevonden.
    En hoop dat je daar nog lang van mag genieten.

    Lieve groet Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Hallo Claudia meid wat een verhaal zeg. Gelukkig zit je nu op een stil eiland maar wel gelukkig.
    Geniet maar lekker van wat je nu hebt.

    danielle

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Sjonge wat een heftig verhaal. Stoer van je dat je dat hier zo openhartig met ons deeld. Maar het allerbelangrijkste is dat je nu een gelukkig mens (met een verleden) bent! X

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Meid wat een ellende heb je al zo jong meegemaakt. Ik ben blij voor je dat je tweede man de Ware Jakob bleek te zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Oh...als ik ergens van houd...zijn het Happy endings!!!
    Meis wat een verhaal!!!
    Maar je ziet het...echte liefde bestaat dus toch!!
    Ik wens jullie héél veel gelukkige jaren samen.

    liefs Carla

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Jee Claudia,

    Jij hebt al heel wat meegemaakt. Ik ben blij dat je uiteindelijk toch de ware bent tegengekomen!

    Lieve groet, Madelief

    BeantwoordenVerwijderen
  37. zooooo, gaat u even zitten!!!!! Niets is wat het lijkt he CLaudia,!
    Wat heerlijk dat je uiteindelijk toch de juiste trof!!!

    Liefs,
    Lynda

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Jeetje... ik ben er stil van.... Wat moedig om je levensverhaal hier te vertellen, zo open en eerlijk. Fijn om te lezen dat je ondanks alles, nu een gelukkig mens bent!
    Lieve groetjes Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  39. Lieve Claudia,

    wat een persoonlijk verhaal dat je met ons deelt. Mag ik vragen waarom je dat zo met ons deelt, het is zo persoonlijk. Knap van je dat je dat zo naar buiten brengt en ik ben erg blij voor je dat je er zo gelukkig uit bent gekomen.

    Lieve groet,
    Jeanette

    BeantwoordenVerwijderen
  40. Tjonge Claudia, wat een verhaal meis. Ongeloofelijk wat jij allemaal al mee hebt moeten maken. Wat knap dat je het opgeschreven hebt. Helaas weet ook ik dat liefde blind maakt, maar ook dat na regen zonneschijn komt.
    Liefs Ester

    BeantwoordenVerwijderen
  41. LIEVE CLAUDIA,
    IK BEN BLIJ DAT JE NU HEEL GELUKKIG BEN.
    DAT DEZE MAN JE ZO BLIJ EN GELUKKIG MAAKT.
    LIEVE GROE,
    MIRANDA

    BeantwoordenVerwijderen
  42. Wat ontzettend fijn lieve Claudia dat je na zo'n vervelende periode in je leven het geluk toch bent tegekomen en je nu zo gelukkig bent met je lieve man en kinderen.

    Lieve groet, Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  43. Hallo Claudia.
    Daar word ik even stil van.....
    Wat heb jij een moeilijke tijd gehad. Hoe blind de liefde soms kan zijn.
    Je hebt nu twee dochters, dat is het waar je het allemaal voor doet. En een man,van wie je steeds meer gaat houden. Blijf dat koesteren.
    Voor de toekomst wens ik je alleen maar heel veel geluk. Dat heb je wel verdiend!
    Groetjes Marga

    BeantwoordenVerwijderen
  44. We kijken niet meer terug.
    Fijne avond, Claudia en een hele leuke zondag met je fijne gezin xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  45. Liefde maakt blind, helemaal op die leeftijd!

    Je was nog te jong om dat in te kunnen zien. Maar gelukkig heeft het uiteindelijk ook weer een andere keerzijde gevonden. Een lieve tweede man waar je zielsveel van houd. Je oudste dochter heeft niets hoeven missen in dit liefdevolle, warme nest.

    Houd elkaar stevig vast en geniet maar fijn van elkaar!

    Liefs Helena

    BeantwoordenVerwijderen
  46. Wat een verhaal, joh! En wat dapper dat je daar zo open en eerlijk over schrijft op je blog. Fijn dat je nu toch een lieve man hebt gevonden en een vader voor je dochters. Ik wens jullie samen een heel mooie toekomst met veel liefde en warmte!

    X Debby

    BeantwoordenVerwijderen