Mosselbank

In een vorige post heb ik geschreven over de kleine eilandjes in de Grevelingen. Deze keer zijn we teruggekeert naar de Mosselbank. Hier is een aantal jaar geleden ons zeilavontuur begonnen. Een echte thuiswedstrijd voor ons want vanaf de dijk in Nieuwe Tonge kun je de Mosselbank al zien liggen. Toch heeft het zeker zin om zo dichtbij er even tussenuit te zijn. Op een eilandje krijg je het echte vakantiegevoel en nergens zijn de zonsondergangen mooier vast te leggen.

Buitenleven

In de nieuwe editie van het magazine een hele leuke rapportage over Oud-Beijerland, de plaats van mijn winkeltje. Leuk om “mijn” dorp eens door de ogen van een ander te bekijken. Tegenover mijn winkeltje lag de muziektent in het water. Tijdens mijn tijd waren hier een stoffenwinkel en fotograaf in gevestigd. Nu sinds kort echter een Brocante. Toch maar weer eens tijd om terug te gaan.

Oma ‘s verjaardag

Niet alleen afgelopen weekend is druk verlopen, ook vorige week was ons weekend drukbezet met de verjaardag van mijn oma en de familiedag van mijn man ’s kant. Dit is toch wel een beetje het excuus geweest dat ik zo weinig bij jullie ben langs geweest.

Na het overlijden van mijn vader, inmiddels al weer vijf jaar geleden, had mijn oma geen zin meer om haar verjaardag te vieren. Zij had niet alleen haar enige zoon verloren maar opa was net daarvoor opgenomen op een gesloten afdeling van een verpleegtehuis. Het jaar daarop werd zij echter tachtig en deze dag wilden wij, als haar kleindochters, toch niet zomaar aan haar voorbij laten gaan. Een restaurant uitgekozen waar ze in het verleden ook vaak met mijn vader geweest was. Met een lach en een traan voor het eerst toch weer haar verjaardag gevierd. Het jaar erop naar een restaurant in het dorp waar mijn ouders enkele jaren gewoond hadden, zo was hij er toch weer een beetje bij. Een nieuwe traditie was geboren. Vorig jaar een restaurant pal naast de camping waar ze een heel groot deel van haar leven, ook met mijn ouders en ons als kleine kleinkinderen, had doorgebracht. Dit jaar was de keuze van mijn zus gevallen op een Van der Valk restaurant, net onder de rook van Rotterdam. Helemaal niet mijn keuze. Echter dit was het weekend van de Tour de France en laten de rijders nu net dit restaurant annex hotel hebben uitgekozen om te verblijven. Mijn vader was in het verleden ook een fervent wielrenner en de link naar hem was dan ook deze keer weer gelegd. Vier jaar op rij een mooie verjaardag voor haar en hopelijk weten we ook volgend jaar weer een bijzonder plekje voor haar te vinden.

Dan voor nu maar even een ander kleurtje. Morgen mag alles voor de laatste keer nog een keertje oranje kleuren. Wat hebben die jongens er voor gestreden. Terecht verloren….ik vind van niet. Het zijn kanjers!

Vandaag een beetje een katterig gevoel (en dan niet alleen omdat Nederland geen wereldkampioen geworden is). Drie dagen druk in de weer geweest. Afgelopen zaterdag was mijn jongste dochter jarig. De vrijdag ervoor volop voorbereidingen getroffen, zelfs nog naar Ikea geweest want in hun kookboekje stonden zulke lekkere hapjes (met ingrediënten die je natuurlijk alleen daar kunt halen). Zaterdagochtend om kwart over tien het eerste bezoek en ’s nachts op half een gingen de laatste weer weg. Gestart in de tuin, binnen geëindigd vanwege het daverende onweer met de nodige buien, is zo’n 35 man haar komen feliciteren. Gisteren in de hitte de hele dag bezig geweest om alles weer schoon en opgeruimd te krijgen.

Vandaag weer in het gareel met hopelijk nog wat tijd om lekker bij te lezen in blogland want dat is er deze afgelopen dagen wel bij ingeschoten.

Ontspanje Lynda!!!

Voor Robin...

Tot mijn twaalfde heb ik in ’s-Gravendeel gewoond. Mijn eerste vriendinnetje woonde schuin achter ons. De hele lagere schooltijd hebben we samen doorgebracht. Hierna ben ik met mijn ouders naar Mijnsheerenland verhuisd en verloren we elkaar uit het oog. Al jong kreeg ik mijn twee meiden, de oudste werd op haar verjaardag geboren!

Een paar jaar geleden krijg vis via Hyves de uitnodiging van haar: “Zullen we weer vriendjes worden?” Wat leuk om elkaar op deze manier weer te ontmoeten. Een paar keer geprobeerd om eens iets af te spreken maar helaas is dat niet gelukt.

Vorig jaar viel er een geboortekaartje op de mat. Mijn eerste vriendinnetje was 15 jaar na mij ook moeder geworden.

Afgelopen week een berichtje op mijn Hyves. Na een zwangerschap van 5 maanden heeft zij haar tweede kindje verloren… Dit raakt mij diep, zo diep, het laat me dan ook maar niet los.

Lieve Karolien, dit kaarsje brand ik voor jouw kleine Robin. We zullen hem nooit vergeten.