En toen was het dus vakantietijd, onze laatste echte vakantie was inmiddels alweer drie jaar geleden, ik had het verdiend. De meiden alle twee klaar met hun examens, nog geen uitslag, nog geen verdriet. Oudste hield er serieus rekening mee dat ze gezakt is. De laatste 2 jaar VWO in 1 jaar is pittig, ze heeft haar uiterste best gedaan.
De eerste keuze was snel gemaakt, een warm land, een bedje aan het strand. Het meest weer zeker was Egypte, andere zekerheden zijn er in dit land echter niet. We hadden hen dan ook goed duidelijk gemaakt dat een uitstapje buiten het resort er niet inzat. Maar de meiden kozen voor rust en zon. En rust en zon hebben we gekregen, iedere dag werd de 35graden met gemak gehaald maar door een verkoelend windje was de temperatuur absoluut niet onaangenaam. Rustig was het ook, heel erg rustig zelfs, alle recente ontwikkelingen hebben toch vele toeristen doen besluiten om elders vakantievertier te zoeken. Ook zal de crisis invloed hebben op de vakantie. Het werd met recht ons stukje strand met af en toe een bezoeker. Het hotel verkeerde in een erbarmelijke staat, misschien ligt de oorzaak ook wel in eerder genoemde. Het weerhield de locals er niet van om ook hier vakantie te vieren:
De meiden hebben zich vermaakt met de schitterende onderwaterwereld:
Inmiddels is bekend dat jongste haar VMBO-diploma op zak heeft. Oudste moet vandaag nogmaals haar kunnen laten zien met een herexamen.
Af en toe een grapje maken, moet kunnen, toch?