Een moeilijke biecht, op dit moment tijdelijk een uitkering nodig om te kunnen leven. Nog geen bevestiging gekregen of ik dit dan ook echt ga krijgen, het bijbehorende traject is opgestart. Op een donderdag moest ik in navolg van dit traject aan de slag bij een bedrijf van de gemeente in Rotterdam. Vaag ja, maar ik heb strikte geheimhoudingsplicht moeten tekenen, begreep in eerste instantie de noodzaak ervan niet, nou na mijn eerste werkdag nu wel!
Gesommeerde tijd aanwezig zijn: 7.30 uur, afspraak=afspraak, anders word ik op mijn uitkering gekort. (Niet dat ik die al heb, maar bij wijze van spreke dan maar). Netjes op tijd wachtend aan een tafeltje in gesprek geraakt met een “collega”. Hij moest bij ditzelfde bedrijf zijn taakstraf na 5 jaar detentie uitvoeren. Even slikken.....
Om 8.30 uur opgehaald, afpraak=afspraak?, om mijn werkschoenen te gaan passen, foto te maken voor bij mijn nummer, alleen van voren, niet ook van opzij.... en een kluissleutel.
Moet nog even wennen aan de geldende normen en waarden! Wil ik plassen in de pauze word me uitgelegd dat dat zonde is van je tijd om in je pauze te doen....
Pauzes die worden ingeluid met een bel waarna de meute die van te voren staat te wachten in beweging komt. Ben ik in een film beland, nee het is echt….
‘s Middags een soort van undercoverbossactie blunder: in gesprek met iemand op de werkvloer over mijn ervaring op mijn eerste dag antwoord ik lachend: "Wie treft er nu zo'n baas waarvan je op je eerste werkdag zulke schoenen krijgt, heb ze al gedeeld met mijn vriendinnen, deze ontbraken nog in mijn collectie...." Verder gesprek over dit werkproject in het algemeen, gewoon leuk en gezellig maar bovenal kritisch. Kunnen jullie wel raden zeker met wie ik in gesprek was.....
Hi, stond jij er even gekleurd op met je nieuwe schoenen! ;-) Gelukkig zie de humor er wel van in...probeer dat vast te houden, want het zal erg onzeker voelen als je geen grip op je financiën hebt. Ik wens je veel succes en hoop dat er snel betere tijden voor je aan zullen breken.
BeantwoordenVerwijderenWens je nog een fijne dag!
Liefs, Helena
Nee he....
BeantwoordenVerwijderenWat leuk, ik heb je weer gevonden.
Er is veel veranderd zo te zien...maar je komt er....daar ben ik echt van overtuigd!!
Lieve groetjes van Thea ♥
Wat een bizar verhaal Claudia... had de blunder nog gevolgen...?
BeantwoordenVerwijderenFijne namiddag en avond,
Lieve groet,
Mirjam
Topper, de moed was mij allang in de schoenen gezakt, maar jij doet het gewoon! Ondanks alles en ik weet wel dat je weinig keus hebt, maar toch. You go girl, je komt hier ook wel weer uit.
BeantwoordenVerwijderenxxknuffel, Renny
Tsja ... Rotterdam heeft een behoorlijk streng beleid en al helemaal in dit soort werkhallen die ze vol stoppen met mensen die uitkeringsgerechtigd zijn. Hoop dat je de tijd die je bij dit 'bedrijf' door moet brengen in ieder geval nog wat oplevert en het niet alleen in- en ompakwerk is waar je (met jouw capaciteiten) helemaal op af stompt.
BeantwoordenVerwijderenDapper dat jij dat toch gewoon doet en hoop echt dat er voor jou uiteindelijk ook op werkgebied betere tijden komen. Wees hoe dan ook trots op jezelf, dikke knuf!!
Pfftt...ik vind het nogal pittig allemaal. Maar je hebt je humor gelukkig niet verloren, zelfs niet met deze werkschoenen aan ;-).
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ingrid
Och meis, dat valt niet mee inderdaad. Hoop dat je dit straks weer in je rugzak van ervaringen kan doen waar je toch door gegroeid bent.
BeantwoordenVerwijderenOudste hier zat eind vorig jaar ook in dat schuitje: bladeren harken bij paleis het Loo. En hij, als serieuze kerel werd eruit gepikt omdat ie zo hard werkte en de Tokkies konden weer gaan... Echt bizar..
Succes..........houdt de moed erin.........alles heeft een doel. Daar geloof ik heilig in.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Bianca
Bestaat dit nog allemaal ? Goh ik schrik er nog alle dagen van .... wat een hemelsbreed verschil tussen belgie en nederland ! Veel moed nog !!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Petra
:-) quote: Het leven is niet saai is!
BeantwoordenVerwijderenHeftig en goed van je dat je je humor zo houdt.
BeantwoordenVerwijderenHahahaha! geweldig zeg. Had je openhartigheid nog consequenties? Of kon je baas het wel waarderen dat iemand eens eerlijk durfde te zijn?
BeantwoordenVerwijderenGroet Anna Marie
Owwww Claudia wat ben je toch een leuk mens.....!.....hahahahaha....ben wel heel benieuwd waar je werkt hoor......wat een schoenen !!...geweldig stoer wijf hoor...!....xxx..!
BeantwoordenVerwijderenDit klinkt op z'n zachtst gezegd niet als een erg fijne 'werkplek'... Moet je dit lang doen? En zoals er al meerderen vroegen: Hopelijk heeft je leuke, maar kritisch gesprek met je 'collega' geen nare gevolgen gekregen???
BeantwoordenVerwijderenKnap dat je de humor ervan in blijft zien!
Pfff Claudia! Goed van je om je kritische mening te laten horen. ( werd dit ook wel gewaardeerd?) En die humor heerlijk! Humor relativeert en maakt vaak iets lichter, beter, goed! Ik hoop zo dat je snel weer in een passende functie aan de slag kan, succes!
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Yet
Ik lees net je blogposten en heb door dat het afgelopen jaar voor jou ook niet zo aardig is geweest...dat spijt me maar als ik het zo lees begin jij uit je dal te kruipen...ik ga je volgen zeker nu je die mooie schoenen hebt... En wat mij betreft nee ik ben geen sterke vrouw... Ik hoop dat ik dat ooit mag bereiken en tot die tijd kijk ik naar jou!
BeantwoordenVerwijderenDikke kus X
Anita