Hoe gaat het nu met je? Hoe voel je je? Vragen die Facebook aan mij stelt als ik inlog. Ik log vaak in, ben gewoon Facebook verslaafd. Als je me niet meer kunt vinden? Ik ben daar! Niet goed, ik weet het, maar wonende in een buitengebied en werkende als thuiswerkster heb ik niet veel contacten. De laatste tijd heel veel posten geschreven maar niet gepost.

Kerst 2012

Dankbaar dat we wederom dit jaar weer met zijn allen bij elkaar zijn. Voor velen zo gewoon, zo normaal, voor mij ieder jaar meer bijzonder.

Zonder diepe dalen geen hoge toppen, al valt het niet altijd mee.

Gelukkig is iedereen afgelopen jaar weer een jaartje ouder geworden, maar niet voor iedereen ging dit vanzelf. Respect voor een ieder die het afgelopen jaar veel moeite heeft moeten doen voor zichzelf.

Als het je aan komt waaien, wel zo fijn, maar dan had je geen deel moeten uitmaken van onze familie. Zij komen er wel maar moeten er wel veel voor doen.

Zusterliefde, tussen mijn meiden zit het wel goed, ook al wonen zij niet meer bij elkaar. De andere zussen hebben er dit jaar iets meer voor moeten doen, maar ook hen is het gelukt.

Het leven is complex, moeilijk, maar met zijn allen geloof ik wel dat we de kracht hebben er te komen.

Lieve papa&mama, ook al zijn jullie er al zolang niet meer, jullie hebben een familie nagelaten die het wel red met elkaar! (of niet?)


Een zwaarmoedig mens...

Een zwaarmoedig mens...nee ik geloof niet dat ik dat ben. Iemand met gevoel? Dat zeer zeker wel. Wil hier dan echt niet alleen zwaarmoedige posten plaatsen, ik beloof dan ook beterschap in de toekomst. Beterschap na een laatste zwaarmoedige post. Mijn afgelopen verjaardag, de laatste dag van het vorige jaar weer zo met mijn neus op de feiten gedrukt. Zoveel lieve berichtjes, berichtjes van mijn Facebook- en Blog-vriendinnetjes...echter geen berichtjes van de familie van mijn moeder. Menig traan is dan ook gevloeid deze dag. Overwogen om dan toch zelf weer contact met hen op te nemen...toch besloten om dit niet te doen, na het ontvangen van zoveel lieve berichtjes kan het gewoon niet zo zijn dat ik een slecht mens ben. En mochten anderen dit wel denken, het zij zo, ik steek er geen energie meer in. (nu mijn verstand ook nog even...)

Val van de trap

Bont en blauw van mijn trapval van gisteren, mank lopend door de snee in mijn teen van de pedicure van afgelopen maandag, net terug van de Fysio die mijn kuit gedryneedled heeft en mijn Achillespees gelaserd, ja hoe zou ik me voelen Facebook?

Ben ik gewoon geen wintermens? Het kan. Is er meer aan de hand? Ik weet het niet. De komende tijd ga ik meer tijd aan mezelf besteden.

Een reactie geven lukt op deze post even niet. Wil je toch een reactie geven, dit kan uiteraard via mijn mailadres: cleertouwer@live.nl