Je verliest niets als je hem laat gaan. Ook al vrees je de leegte en heb je hem nodig als een drug, wachtend op de dag dat hij jou bevestigd, dat jij er mag zijn. De dag dat hij eindelijk voor jou kiest. De dag dat hij eindelijk inziet dat jij het bent.
Prachtige vrouw maak van hij jij, jij mag jou erkennen, jij mag voor jou kiezen. De pijn die je vreest, is het sterven van een strategie. Wanneer jij gewend bent om jezelf weg te geven en je stopt daarmee, laat je het patroon dat je deepdown dacht dat je nodig had om te overleven, sterven. Ga er door heen, helemaal. Ga door de pijn heen. Heel je wonden die maken dat jij jezelf weggeeft. Ga naar de wortel. Wees nieuwsgierig naar jou!
Don't get it twisted, this is just a ride!
Dank je wel Esther voor deze woorden die ik van je gekregen heb, mijn houvast voor de toekomst...
