De winter is gewoon niet mijn tijd van het jaar. De afgelopen jaren is me dat wel duidelijk geworden. Met een winter die dan al vroeg begint en nog steeds voortduurt kan ik wel zeggen dat ik het dan niet makkelijk heb, en zo velen met mij.
Helaas ook nog familieperikelen en ja dan is zelfs mijn blogplezier verdwenen, had dit nimmer nooit niet verwacht omdat het bloggen me juist een heel veel plezier gaf. Mijn familie pestte me daar zelfs wel eens mee. Het kleine stukje familie dat mij nu nog rest was gelukkig dit deel van de familie en hopelijk kunnen ze me binnenkort wel weer gaan pesten….
Van een ander stuk van de familie heb ik afgelopen tijd echter afscheid moeten nemen. Mijn oma van 89 en mijn oom van 62 zijn overleden, de rest van mijn familie heeft aangeven geen contact meer met mij te willen en dit doet zo vreselijk veel pijn. Vele leugens zijn over mij de revue gepasseerd en dat doet dan misschien nog wel veel meer pijn…
Zelf iemand gekwetst, mijn gezondheid die me op het moment een beetje in de steek laat, gekwetst worden via mijn kinderen….het kon allemaal niet op afgelopen winter.
Het spijt me dat ik anderen die in deze periode ook hulp nodig hadden gepasseerd heb, te druk met mijzelf heb ik hun roep om hulp gewoonweg niet gehoord.
Ben op weg om een en ander een plekje te geven om het achter me te kunnen laten maar door vorstschade (van die nare winter) zitten er nog wel wat gaten in de weg.
