Slow down

In de relaxmodus, vakantietijd, maar op halve kracht werken, het bevalt me wel...het gaat me zelfs steeds beter af.

In een oud magazine kwam ik ook nog wat tips tegen. Leuk om te delen

Contact: maak van een beleefdheidspraatje een echt gesprek. Luister aandachtig en vraag door.

Ademen: let een paar keer per dag op je ademhaling, is hij diep en rustig?

Lunchen: eet niet staand aan het aanrecht of achter je bureau. Maak een mooi bordje en eet met aandacht.

Bodyscan: ga voor het slapen met aandacht je hele lichaam langs, van je tenen tot je kruin.

Insmeren: verwen je lichaam met even (warme) olie. Masseer je lichaam zorgvuldig (naar je hart toe) en slag geen plekje over.

Schrijven: sluit de dag af met het tellen van je zegeningen en maak een dankbaarheidslijstje.

Boodschappen: ren niet door de supermarkt met een lijstje, maar kies voor een speciaalzaak of de markt en laat je verleiden door geuren en kleuren.

Mediteren: neem voor de dag begint tijd om naar binnen te keren, al is het maar vijf minuten. Je merkt het effect nog urenlang.

Liefde: kijk je partner weer eens diep in de ogen, doe dat zwijgend en minimaal 2 minuten.

Doe er iets mee als je het nodig hebt op het moment.

Plaatje van een ander, tekst uit de Happiness, toch weer een blogje geschreven.

Rondje Goedereede en Kwade Hoek

Het zonnetje schijnt, tis koud maar dat geeft niet, thuis toerist spelen bij de buren. Waarom ver gaan als hier in de buurt ook zoveel mooie plekjes zijn. Goedereede, waar de tijd lijkt stil te hebben gestaan, smalle straatjes, oude huisjes, er valt genoeg te zien.









Hield ik mijn camera niet recht? Zeker wel, de huisjes hebben iets wat moeite met de zwaartekracht.

Als afsluiting een rondje door De Kwade Hoek. Helaas trotseerden mijn Uggs, ja echt (het was koud als excuus), de modder niet en op blote voeten verder werd me iets te gortig. We gaan nog eens terug, met kaplaarzen dan maar met het zonnetje graag.

Er was eens....

Heel lang geleden.......was er eens iemand die besmet was met het blogvirus. Er ging geen dag voorbij of er werd ingelogd op blogger.com. Vele blogs werden gevolgd.....vele stukjes werden geschreven.....vele foto’s werden er gemaakt......een echte besmetting! Tijden veranderen, personen veranderen mee, soms positief, soms negatief, we hebben te dealen met hoe de situatie nu is. Is het beter? Is het slechter? Het is zoals het is.

Even met de auto voor een boodschap, sneeuwklokjes, het zonnetje en een momentje: vroeger was ik gestopt en had ik foto’s gemaakt..... Sneeuwklokjes, zo mooi, klein en fragiel, wit en niet het minst belangrijk, een bloemetje waar mijn vader dol op was. Een momentje dat ik daadwerkelijk uitsprak. En ja zowaar op de terugweg inderdaad gestopt. Mijn fototoestel niet bij me maar met mijn telefoon geen probleem. En dan zomaar ineens weer eens een blogpost geschreven.

Wie ben ik?

Wie ben ik? Een vraag die ik menigeen zich regelmatig afvraagt en het antwoord daarop zal in de loop der tijd ook nog al eens wijzigen.

In het najaar van 2014 was ik samen met een lieve vriendin bij een lezing over Social Media. Leuk om naar toe te gaan en de locatie was helemaal super! Op de bovenste verdieping in een wolkenkrabber midden in het centrum van Rotterdam. Wat een prachtig uitzicht!!!

Ook de lezing zelf was leuk. De spreker stelde zichzelf voor door middel van een collage van plaatjes over zichzelf. Dit inspireerde mij en voilà hier mijn collage van plaatjes zoals ik mijzelf toen zag. Inmiddels is er wel weer iets veranderd maar dat weerhoud mij er niet van op deze hier alsnog te posten.

Maakt het mij ook wel nieuwsgierig hoe jij jezelf ziet....

1 januari 2015, de start van een nieuw jaar. Dit jaar voelt het anders...

Afgelopen jaar beetje bij beetje een nieuwe start gemaakt, een nieuwe ingeslagen weg die ik dit komende jaar graag blijf bewandelen, ik schrijf bewust bewandelen, niet te snel, stapje voor stapje!

Er is een reden waarom de mensen uit mijn verleden het niet gered hebben in mijn toekomst. Mijn keuze? Helaas niet. Velen hebben afscheid van mij genomen om mijn verleden. Heb ik dit zelf gewild, nee absoluut niet maar ik vertrouw erop dat dit beter is voor mij, voor mijn toekomst.

De laatste dag van 2014 mogen afsluiten met mijn verjaardag. Een echte verjaardag met onverwachts bezoek, heel veel cadeautjes en lieve berichtjes. Ik werd er werkelijk waar een beetje verlegen van. Lieve mensen in mijn in leven die in me geloven, die om me geven zoals ik ben. Dank jullie wel allemaal!!!!

Het nieuwe jaar mogen beginnen met het oplaten van een wensballon. Een lege wensballon met volop ruimte om mijn wensen voor het komende jaar op te schrijven.

Mijn wens voor het nieuwe jaar? Ik wens dat het goed mag gaan met alle mensen die ik lief heb om mijn heen en in het bijzonder voor mijn dochters. Mijn meiden die me ondanks alles, en het was niet makkelijk, zeker weten van niet, zijn blijven steunen. Lieve meisjes ik hou zo ongelooflijk veel van jullie.

Een dank je wel voor de kracht die ik afgelopen jaar mocht ontvangen om mijn beproevingen te doorstaan en een kus voor papa en mama door hoog boven.

Bloglovin'

Follow my blog with Bloglovin

Een eerbetoon aan alle lieve mensen om mijn heen

Een eerbetoon aan alle lieve mensen om mijn heen omdat zij dit verdienen. Dank je wel lieve allemaal dat jullie mij zo enorm tot steun geweest zijn de afgelopen periode maar in dit eerbetoon heel specifiek in de afgelopen tweeënhalve week. Waar zou ik zonder jullie geweest zijn?

Dank je wel lieve Joke dat je direct na mijn operatie op bezoek kwam in het ziekenhuis en de wol die je voor me meenam om verder te kunnen haken. Iets te doen nu ik nog niet naar huis mocht.

Dank jullie wel allerliefste meiden van me dat jullie na mijn operatie aan mijn bed zaten, zonder te morren extra dingen gingen regelen omdat ik langer in het ziekenhuis moest blijven en daarna gewoon nog even terugkwamen. 

Dank je wel lieve Isabella dat je me kwam ophalen uit het ziekenhuis terwijl je zelf nog herstellende bent van je hernia operatie, zo bijzonder dat je dit a la minute voor me deed!

Dank jullie wel voor alle lieve berichtjes via Facebook, Twitter en What's app, zo veel, echt zo veel kan geen specifieke namen noemen, de lijst is daarvoor gewoonweg te lang!

Dank je wel voor al je bezoekjes Joke als ik het weer even moeilijk had, vanaf nu kom ik ook weer naar jou toe hoor en dan neem ik een eierkoek mee!

Dank je wel lieve Henk, Christian, Sarah en Julia dat ik een heerlijke middag met jullie kon hebben in het Zuiderpark in Den Haag.

Dank aan die lieve Leo die zijn eigen boodschappen door een ander laat doen maar mij helpt met het doen van de mijne! En me dan ook nog naar het ziekenhuis bracht voor het verwijderen van de hechtingen zodat ik straks weer kan lopen zonder pijn.

Dank je wel Wendy dat je me mee nam om te kunnen werken aan mijn herstel, zo fijn van je! En niet te vergeten dank voor de avond kletsen op de bank.

Zoveel telefoontjes om me af te leiden, me heerlijk te laten kletsen, al ging het helemaal nergens over en er dan toch voor me te zijn.

Dank lieve Henk voor je steun en begeleiding afgelopen maandag om iets te kunnen regelen voor mijn oude thuis, zonder jou had ik dat echt niet gered! En dank voor de heerlijke ellenlange gesprekken daarna om alles een plekje te kunnen geven.

Dank je wel lieve Esther voor de middag op mijn balkon. Wat een herkenning in onze verhalen, kan gewoon alles met je delen.

Zelfs echte brievenpost mogen ontvangen, ouderwets leuk! Dank jullie wel lieve Marjolein, Guusje, Jerry, Rebecca en Lia!

Onverwachts opgehaald worden voor een lunch, een middag in je mooie nieuwe tuin en een ouderwets gezond prakje zorgde ervoor dat mijn laatste dag in het verband voorbij vloog, dank je wel lieve Charlotte dat je dit voor me hebt gedaan! En dat we dan na zo'n dag samen nog steeds niet uitgekletst zijn.....

Allemaal hulp van mensen die weten welke fouten ik in het verleden heb gemaakt maar me desondanks steunen, niet veroordelen en begeleiden op de nieuwe weg die ik bewandel.

Lieve Mijn die haar zaterdagmiddag aan mij gaf om me te helpen, lieve Dine die in plaats van uitslapen haar moeder mee op sleeptouw nam voor de boodschappen. Meiden ik hou zo ongelooflijk veel van jullie!

En zo kan ik nog wel even doorgaan, ben vast iemand specifiek met naam vergeten hier neer te zetten, dat neemt niet weg dat ik vergeten ben wat je voor me hebt gedaan, deze post is maar een momentopname, vergeef het me alsjeblieft.

Ik voel me een gezegend mens met al deze lieve mensen om mij heen, dit voelt zo bijzonder dat ik gewoon niet weet hoe ik dit in woorden uit moet drukken...